Enkeltje Milaan

In de afgelopen twee zondagen uitgezonden documentaire “Hoge bomen” over Marco van Basten werd onthuld, dat de spits van Ajax, Milan en Oranje sinds 1986 in feite met versleten enkels heeft gevoetbald. Als je zijn carrière daarna bekijkt, is het dus des te knapper en eigenlijk onvoorstelbaar, wat hij sindsdien allemaal nog bereikt heeft. Ik doe zomaar even een greep uit de website “International Football Hall of Fame” (www.ifhof.com):

Europa II met Ajax in 1986;
Europa Cup I met AC Milan in 1989, 1990 en 1994;
Wereldvoetballer van het jaar in 1988 en 1992;
Europees voetballer van het jaar 1988, 1989 en 1992;
Europees kampioen met Nederland in 1988 en topscorer van het toernooi;
Italiaans kampioen met AC Milan in 1988, 1992, 1993 en 1994;
en intussen zag hij ook nog kans om met een welgemikte trap en een brede grijns een flesje Amstel Malt te openen.

In augustus 1995 moest hij op 31-jarige leeftijd een voortijdig einde aan zijn carrière maken en de centrale vraag daarbij is natuurlijk, of er voldoende aan gedaan is om zijn enkels te redden. De ellende is allemaal begonnen in 1986, toen een noodzakelijke operatie op bevel van Ajax werd uitgesteld, omdat de Godenzonen de onderdanen van San Marco niet konden missen voor de finale om de Europa Cup II. Later ging het kwaad tot erger en bij AC Milan hebben ze er tenslotte één grote puinhoop van gemaakt. Marco van Basten is fysiek gesloopt door de medische mafia, of zoals hij het zelf op de hierboven genoemde website omschrijft: “Het meest frustrerende voor mij is niet, hoe ik aan mijn enkel geblesseerd ben geraakt, maar hoe ik door sommige doktoren ben behandeld. Degene die mijn enkel het meest beschadigd heeft, was geen speler, maar een chirurg.”

Al met al kunnen we dus niet anders dan de pijnlijke conclusie trekken, dat één van ’s werelds mooiste spitsen aller tijden het uiteindelijk niet verder heeft geschopt dan een “enkeltje Milaan”. Het is tegenwoordig zelfs nog treuriger met ‘m gesteld: voor de cursus coach betaald voetbal moet hij in een klasje met amateurs en semi-profs luisteren naar docenten als Wim Koevermans, de nummer 25 van de EK-selectie in 1988, en Ronald Spelbos, die als analist bij Studio Sport vooral dienst deed als zaaddodende pasta.

Marco, jongen, was toch lekker blijven golfen.

(4 juni 2002)

Kijk ook op www.twentesport.com.