FC Nachtkaars

Natuurlijk hadden Jean-Paul de Jong en Hans van de Haar allebei een donkerrode kaart moeten hebben. Natuurlijk had FC Utrecht die ingooi gewoon netjes aan FC Twente terug moeten geven. Natuurlijk floot die parmantige ijdeltuit van een Roelof Luinge weer eens als een geparfumeerde drol. Natuurlijk heeft René Vandereijcken verkeerd gegokt en terecht verloren. Natuurlijk zat alleen Spira Grujic redelijk in de wedstrijd. Natuurlijk had Blaise N’Kufo al in de rust vervangen moeten worden. En natuurlijk is weer eens duidelijk bewezen, dat we de beste supporters van heel Nederland hebben. Natuurlijk is dat allemaal zo klaar als een klontje. MAAR DAAR WIN JE NATUURLIJK GEEN BEKER MEE!

Toen ik zondagmorgen toevallig de beelden van 2001 nog eens terugzag op TV Oost, was het weer spontaan kippevel. Zo mooi, zo massaal en vooral: zo puur waren de vreugde, het feest en de ontlading. Toen ik zondagmiddag tegen zes uur het volgepakte clubhuis binnenkwam om de finale op een groot scherm mee te maken, was de stemming veel matter. Eigenlijk was er zelfs helemaal geen stemming. Men had er weinig vertrouwen in en het ging meer op hoop van zegen dan met de borst fier vooruit. Natuurlijk, Vak P probeerde het vuur nog wel op te poken, maar het vonkje werd geen vlam en de wedstrijd ging als een nachtkaars uit. Het liep niet eens met een sisser af. Een losse flodder, waaraan ik hier verder geen woorden meer vuil wil maken. Gauw vergeten, dit seizoen.

Was het maar vast 12 juni!

(25 mei 2004)

Kijk ook op www.twentesport.com.