Honde(n)lul
De KNVB heeft deze week een lijst openbaar gemaakt met verboden teksten, die zijn verzameld in samenwerking met een speciale adviescommissie, waarin onder meer arbiters, oud-coaches, juristen en vertegenwoordigers van spelers zitting hadden. Bij oerwoudgeluiden, schapengeblaat, gaskamergesis, vuurwerk-imitaties en termen als “Hamas” en“geitenneuker” mag de scheidsrechter besluiten om de wedstrijd te staken. Dat is mooi, en in ieder geval iets, waarbij vooral het laatste Mohammed B. deugd zal doen, maar ik heb nog wel een paar vragen, zoals daar zijn: waarom zaten er oud-coaches in die commissie? Hadden de coaches geen tijd soms? En, speciaal voor de juristen in het gezelschap: mag “tasjesdief” wel? Of, nu we toch bezig zijn: wat te denken van “kamelenneuker”?
Overigens, als u denkt dat er hiermee iets nieuws onder de zon is, dan heeft u het mis. In de Volkskrant van vandaag staat een mooi stukje over 7 december van het jaar 1969, toen Feyenoorder Piet Romeijn op de sintelbaan van het Diekman Stadion scheidsrechter Arie van Gemert voor “hondenlul” uitmaakte. FC Twente had in de laatste minuut 1-1 gescoord en de Rotterdamse verdediger hield de arbiter daarvoor verantwoordelijk. En dat was te veel voor Van Gemert: “Misschien had ik het minder erg gevonden als hij paardenlul had gezegd. Het was dubbel pijnlijk, omdat mijn hondje drie dagen eerder was doodgereden.” Maar dat wist Romeijn ook niet, voeg ik er dan maar vergoelijkenderwijs aan toe. Hoewel, als hij paardenlul had gezegd, dan zul je natuurlijk net weer zien, dat Van Gemert een paard had gehad, dat drie dagen eerder was doodgereden. En, even afgezien daarvan: is het nou paardenlul of paardelul?
Laatste vraag: wat hoort u liever? Hi ha hondelul? Pi po paardelul?
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.