Gehaktdag

Eén van de minst benijdenswaardige sportfuncties op dit moment is die van “commissaris tophockey” bij de Hengelose hockeyclub “Twente”. De ambitieuze vereniging is de trotse eigenaar van twee kunstgrasvelden, een hypermoderne accommodatie en een bloeiende jeugdafdeling met een ledenlijst tot ver voorbij Borne, maar met het eerste herenteam wil het maar niet lukken om uit die vermaledijde derde klasse te komen. Al drie jaar worden de heren tweede op de ranglijst, net niet voldoende voor rechtstreekse promotie, en elke keer weer stranden ze in de play-offs. Ook dit seizoen ging het weer op identieke wijze mis, dus het begint voorspelbare trekjes te krijgen en daar moet je als club toch gek van worden. Vandaar mijn welgemeende mededogen met de verantwoordelijke bestuurder aan de Torenlaan op het Slangenbeek, dat zo langzamerhand steeds nadrukkelijker in de richting van de eeuwige bijvelden dreigt af te glijden.

Zondag was het gehaktdag in het Apeldoornse Orderbos, één van Nederlands fraaist gesitueerde hockeycomplexen. Met twee tegenstanders moest worden gestreden om één plaats in de tweede klasse. De eerste wedstrijd ging tegen Oedenrode, dat ver in de tweede helft van een 2-0 achterstand terug kwam tot een 2-2 gelijkspel. Daarna ging het helemaal mis tegen Zevenaar, dat mocht prijsschieten en het bij 7-2 wel goed vond. Niks promotie, maar compleet weggetikt in een gênante vertoning, die het woord wedstrijd geen moment waard was. Hetzelfde gold overigens voor de dames van PW, die op het andere veld eveneens een poging waagden om de tweede klasse te bereiken, ook nog wel aardig begonnen, maar in de tweede wedstrijd een ongenadig pak slaag kregen. Daarmee is de kloof in het Twentse hockey tussen het wel gepromoveerde EHV en de stagnerende rest opnieuw groter geworden. En daar wordt deze EHV’er niet vrolijk van.

Copyright Peter Bonder.

Kijk ook op www.twentesport.com.