Stamcellen
Vijf voetballers uit de Premier League hebben stamcellen uit de navelstrengen van hun pasgeboren baby’s laten invriezen om ze ooit in geval van een blessure te kunnen gebruiken. Eén van de spelers, die net als zijn vier collega’s anoniem wil blijven: “Voor een voetballer kan een blessure loopbaanbedreigend zijn. Stamcellen vormen dan een heel handige reparatiekit.” Ik weet niet hoe u hierover denkt, en puur technisch zal het allemaal wel mogelijk zijn, maar hoe zit het met de ethische kant van de zaak? Dit komt toch dicht in de buurt van de bloeddoping, waarvoor Jan Ulrich en Ivan Basso door hun werkgevers aan de hoogste boom zijn genageld? Hoe correct ben je bezig wanneer je het bloed van je pasgeboren kind als “reparatiekit” bestempelt? En waarom willen de heren zonodig anoniem blijven?
Aan de andere kant biedt het natuurlijk ook wel weer ongekende mogelijkheden, die tot nu toe onbenut bleven. Zo zal de medische staf van Ajax zich vergenoegd in de handen wrijven, met een natuurlijke genezingsbron als Jaap Stam in de selectie. En intussen moet Marco van Basten ook maar eens bijgepraat worden of er geen biochemische mogelijkheden zijn om het elftal weer aan de praat te krijgen. Niet alleen voetbaltechnisch lijken we verder de weg kwijt dan ooit, maar ook in tactisch opzicht is er zo langzamerhand geen touw meer aan vast te knopen. Nog een paar van zulke wedstrijden en we hebben helemaal geen energiebedrijf meer nodig om het licht uit te doen. Dat doet de laatste supporter zelf wel. En misschien kan iemand even uitleggen aan VVD-dwaallicht Van Baalen, die nu ineens niet wil hebben dat we tegen Wit-Rusland gaan voetballen, dat die ontmoeting al een paar maanden op de kalender staat. Hoezo goedkoop scoren? Over verspilde energie gesproken.
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.