Eigen doelpunt
Vanavond speelt PSV voor de Champions League tegen Arsenal. Van de 18 Arsenal-spelers, die met hun Franse trainer Arsène Wenger naar Eindhoven vlogen, heeft er niet één de Engelse nationaliteit en vijf van hen vormen de harde kern van het Franse elftal. De 17-koppige selectie van de thuisclub telt slechts drie Nederlanders (Moens, Cocu en Kromkamp), de rest komt van buiten de grenzen, tot aan Amerika, Australië en Azië toe. In het internationale voetbal telt de eigen nationaliteit niet meer, laat staan een dubbel paspoort. Ik heb geen idee of ze in Engeland een Geert Wilders hebben, maar ik heb hem in eigen land niet horen klagen over de beslissing van de in Marokko geboren Afellay om voor het Nederlands elftal te kiezen. Dat doe je niet: politiek scoren met een populaire voetballer.
Nee, politiek scoren doe je anders, laat dat maar aan Geert Wilders over. En daarom is het zo jammer, dat de voorzitter van de Tweede Kamer zich vorige week volstrekt belachelijk maakte door een legitiem voorstel van de democratisch gekozen Partij voor de Vrijheid tegen de voorgenomen beëdiging van staatssecretarissen met een dubbele nationaliteit te blokkeren. Mevrouw Verbeet ontnam de leden van de Staten-Generaal daarmee de kans om de aanhangers van Geert Wilders te ontmaskeren en hun ware aard te laten zien. De voorman van de PVV doet me namelijk steeds meer denken aan Hans Janmaat van de Centrum Democraten, die begin 1988 fel van leer trok tegen de aanwezigheid van gekleurde spelers in het Nederlands Elftal. Niet veel later werden we Europees kampioen, met Gullit en Rijkaard als de helden van Oranje. En het mooiste van alles is, dat we allemaal hebben kunnen zien hoe Janmaat zich blameerde. Dat we Geert Wilders die unieke kans niet hebben gegund, mogen we als een eigen doelpunt in het nadeel van de democratie beschouwen.
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.