Bloody shame

Leontien van Moorsel, Inge de Bruijn, Pieter van den Hoogenband, Stephan Veen en Anton Geesink behoren tot de 361 sporters naar wie deze zomer in Londen tijdelijk een metrohalte vernoemd wordt. Een hele eer, natuurlijk, en een leuk idee, ook dat, maar jammer genoeg hebben de bedenkers hiervan één naam over het hoofd gezien, namelijk die van Fanny Blankers-Koen. Zij won tijdens de Olympische Spelen van 1948, nota bene in datzelfde Londen, vier gouden medailles en werd in 1999 door de internationale atletiekbond uitgeroepen tot atlete van de eeuw. Haar score was uniek: ze werd eerste op zowel de honderd als de tweehonderd meter, de tachtig meter horden en de viermaal honderd meter estafette. Als ze had kunnen meedoen aan het verspringen, het hoogspringen en de vijfkamp, dan had ze op die onderdelen ook goud kunnen winnen. Ze was in de persoonlijke omgang geen makkelijke tante en in de herfst van haar carrière speelde ze nog een kwalijke rol in de verdachtmaking van haar concurrente Foekje Dillema, die een geslachtstest weigerde, maar in sportief opzicht is ze onomstreden. Er zijn straten, sporthallen, wedstrijden en toernooien naar haar vernoemd, maar dus geen metrohalte in Londen. En dat is een bloody shame, vindt ook de Nederlandse atletiekbond, die intussen een protestbrief heeft gestuurd naar de organisatie onder leiding van Sir Sebastian Coe, viervoudig medaillewinnaar in 1980 en 1984 (tweemaal goud, tweemaal zilver). Wedden dat naar hem wel een halte is vernoemd?

(4 april 2012)

Kijk ook op www.twentesport.com.