Oplichters
Mensen die mij kennen weten dat ik slecht tegen onrecht kan. Karim El Ahmadi, kind van het Enschedese UDI en namens Feyenoord bezig aan een ijzersterk seizoen, solliciteerde zaterdagavond in de wedstrijd tegen Vitessse opzichtig naar een gele kaart, die hem een wedstrijd schorsing zou opleveren. Dat kwam hem in dit geval goed uit, want dan zou hij die sanctie tijdens zijn afwezigheid vanwege de Africa Cup kunnen uitzitten en deed hij zijn club dus geen pijn. Het lukte hem ook nog, natuurlijk, en hij kwam er na afloop tenminste wel eerlijk voor uit, maar ik vind dit dus niet kunnen. Naar mijn bescheiden mening dient de tuchtcommissie van de KNVB dit selectieve wangedrag streng te straffen, en wel bij voorkeur met een paar wedstrijden extra. Het kan niet zo zijn dat spelers bewust gaan shoppen en zo hun eigen strafregels bepalen. Ik weet trouwens niet wie ik nog enger vind, maar Wout Weghorst spant wat mij betreft de kroon qua lelijkheid, niet alleen in zijn spel, maar vooral ook in zijn gedrag. Geen misverstand, honderd punten: de verdediging van FC Twente had bij de aftrap van de tweede helft tegen AZ vanzelfsprekend veel scherper moeten zijn, maar wat Weghorst flikte kan van geen kant. Hij stond bij wijze van spreken al in de zestien toen de bal nog voor de eerste keer geraakt moest worden. Natuurlijk had de arbitrage weer eens niets gezien, maar dat is eerder regel dan uitzondering in dit land. En dan nog is het geen reden om een grensrechter met twee opgestoken duimen te treiteren en te kleineren, zoals hij later deed. Bah, wat een vervelende klier is dat toch. Geen idee dat hij ook nog zoiets als een voorbeeldfunctie heeft. Ik noemde hem een paar weken geleden, samen met Michiel Kramer van Feyenoord, een horrorclown. Ik heb me vergist: Wout Weghorst is een crimiclown.
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.