Volkskrant

Vroeger kon je als abonnee van De Volkskrant van die handige coupons krijgen, die je tijdens de vakantie vrijwel overal in Nederland voor een dagvers exemplaar van de krant kon inruilen. Die service is er sinds enkele jaren niet meer. Vraag me niet waarom. Ik kan u ook niet vertellen waarom (ik noem maar wat) Dion Graus nog steeds in de Tweede Kamer zit. Sterker nog, ik kan u zelfs bij benadering niet uitleggen waarom de man überhaupt bestáát, laat staan wat de diepere zin daarvan zou kunnen zijn. Ik bedoel maar: sommige dingen zijn kennelijk door het lot bepaald en daar hebben we ons dan maar bij neer te leggen, of we het nu leuk vinden of niet. Enfin, omdat ik mijn favoriete dagblad ook tijdens ons zomerreces in Noord-Brabant wilde blijven lezen, nam ik ruim bijtijds contact op met de vakantieservice. Let op: dit klinkt aanzienlijk eenvoudiger dan dat het er op het eerste gezicht uitziet. Na een verrassend korte wachttijd kreeg ik iemand aan de lijn. Wat of hij voor mij kon betekenen. Ik legde uit dat ik een vakantie-adres voor de dagelijkse bezorging wilde doorgeven. Dat kon, antwoordde hij iets te zelfverzekerd, maar wacht eens: hier staat al een adres in Friesland, in Drachten om precies te zijn. Nee, dat was vorig jaar. Oh ja, hoorde ik hem wat meer aan zichzelf twijfelen, was het dan de Kruiseltlanden 43 in Enschede? Nee, dat is waar ik woon. Waar moet de krant dán naar toe, was de vraag, al iets onrustiger? Oisterwijk, bleef ik geduldig. Oostenrijk? Nee, daar komen wij niet. Dat hoeft ook niet, bleef ik beleefd, het is Oisterwijk, O-I-S-T… O, u bedoelt Oisterwijk, van die hardhouten meubelen met die bekende reclame? Klopt, zei ik onbedoeld voorspellend, want voordat ik het zelf goed en wel in de gaten had zat ik tok-tok-tok (ik verzin dit niet) het geluid van een massief eiken mimisetje na te doen. Dat schiep een band en zo kwam het allemaal toch nog goed: de laatste vier dagen van de vakantie viel De Volkskrant keurig op tijd in de bus aan de Spreeuwenburgweg 32 in Oisterwijk. Als we volgend jaar naar Harderwijk gaan, ben ik bereid een dolfijn te imiteren.

Copyright Peter Bonder.

Kijk ook op www.twentesport.com.