Koninklijk
Noem mij één beschaafd land, met voor het merendeel fatsoenlijke media en doorgaans integere journalisten, waar een bondscoach van het voetbalelftal – in dienst dus van de Koninklijke Nederlandse Voetbal Bond – zich op persconferenties als een hork mag gedragen en tijdens wedstrijden het welzijn van zijn spelers op het spel zet. Ik doel uiteraard op Louis van Gaal, die na het EK-drama met Frank de Boer de natie kwam verlossen van het volgende nationale trauma na het WK van 1974. Het begon allemaal met een charme-offensief van ongekende weerga, waarvoor zo te zien een reclamebureau het scenario had geschreven. De man was ineens poeslief, maakte grapjes (waarom hij overigens vooral zelf heel hard moest lachen) en leek zowaar op een mens – al blijf ik het merkwaardig vinden dat iemand die zich als een hoogleraar gedraagt en als zodanig ook behandeld wenst te worden, niet weet dat ‘media’ een meervoudsvorm is.
Dat sympathieke beeld kon natuurlijk ook weer niet de bedoeling zijn en dus was de man na de eerste serie van drie succesvol verlopen wedstrijden weer geheel de oude: aangebrand (‘Ben jij soms de bondscoach?’ op een heel normale vraag), nurks, rancuneus en kleinerend (‘Jij met je kolommetje in je krantje’ tegen Valentijn Driessen van De Telegraaf). Ik verbaas me ten zeerste dat niemand van de aanwezige journalisten, laat staan een vertegenwoordiger van de Koninklijke Nederlandse Voetbal Bond, is opgestaan om te vragen of het alsjeblieft een beetje normaal kan – of om ‘m een hengst op z’n harses te verkopen. Tegelijkertijd vind ik het van uitzonderlijk grote klasse getuigen dat de Nederlandse voetbalpers zich kennelijk weet te beheersen, zeer waarschijnlijk – en hopelijk ook – tegen beter weten in.
Maar er is nog iets, en dat is aanzienlijk veel kwalijker. We hebben allemaal kunnen zien dat Cody Gakpo bij een kopduel een flinke knal kreeg – het was niet fijn om te zien. Elke andere coach had de speler op dat moment onmiddellijk gewisseld om hem tegen zichzelf te beschermen en verder onheil te voorkomen, maar zo niet Louis van Gaal. Die is namelijk zo godvergeten laf dat hij zich durft te verschuilen achter de reglementen: 'De UEFA en de FIFA hebben in hun protocol staan dat de dokter ruimte moet krijgen om een en ander te constateren bij een 'breinongeluk'. Wij hebben pas toen hij het veld verliet kunnen constateren dat hij duizelig was en verward sprak. Dat hoort anders te gaan. Ik greep zelf in. In alle eerlijkheid: ook om Noa Lang te brengen.' In alle eerlijkheid: dat is dus niet waar, Lang stond er al een kwartier in! Het was Weghorst die Gakpo kwam vervangen. De conclusie is duidelijk: Louis van Gaal is niet alleen een snoevende leugenaar, maar ook nog eens een levensgevaarlijke gek en derhalve totaal ongeschikt als bondscoach van de Koninklijke Nederlandse Voetbal Bond.
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.