Schande
Een bevriende kennis zette me in 2018 op het spoor van Glennis Grace door me te wijzen op een YouTube-filmpje van het Sportgala, waarop ze Maarten van der Weide toezong met ‘One Moment In Time’. De arme jongen, die qua waterhuishouding toch wel wat aan boezemstand gewend moest zijn, wist niet waar hij kijken moest. Ik wel, want het decolleté van de zangeres was niet te missen en sindsdien staat de zangeres bij ons thuis bekend als 2G (Glennis & Grace) als alternatief voor het Twentse corona-rantsoen (Grolsch & Gehaktballen). Totdat ik onlangs las dat ze in haar woonplaats Amsterdam een supermarkt verbouwd had en een paar dagen vast had gezeten. Ze zal er niet heen gegaan zijn om bloemkolen te kopen, want die had ze dus al. Vrijwel tegelijkertijd maakte Tino Martin bekend dat hij niet meer met Lil Kleine wilde optreden vanwege de losse handjes van de rapper jegens zijn vriendin.
Ik moest op internet uitzoeken wie Tino Martin is, maar verbaasde me vooral over de enorme hoeveelheid zendtijd die de media aan deze incidenten besteedde, waarbij op een gegeven moment zelfs juichend melding werd gemaakt van het feit dat ene Yvonne Coldeweijer (ook bekend als Alberta Verlinde, en deze hebt u niet van mij) als presentatrice van een juice channel mocht plaatsnemen tussen de ayatollah’s en jehovah’s van het RTL Boulevard-roddeltribunaal. Terwijl een van de grootste MeToo-scoops, over het liederlijke kutjepikgedrag van ‘s lands hoogste krantenbaas (AD, Volkskrant, Trouw, Het Parool) en het collectieve zwijgen van diens hoofdredacteuren hierover, werd weggemoffeld tussen de schuifdeuren van VI Vandaag.
Gelukkig konden we daarna wel weer horen dat Andy van der Meyde een enorme lul heeft, en nu we toch in die contreien beland zijn: Mark Rutte had zich publiekelijk willen laten pijpen door Eva Jinek, met zijn nieuwe elan over dit gave en lieve land, maar ze hield haar kaken kuis op elkaar omdat twee gehaaide cabaretiers hem wél de juiste vragen stelden. Op datzelfde moment gaf een andere zender het onthutsende beeld van het bombardement op Hawija, de Irakese stad waar zeven jaar geleden 72 burgers stierven nadat Nederlandse F16’s namens de internationale coalitie tegen IS abusievelijk een wapenfabriek hadden gebombardeerd. Onze minister-president had daar lange tijd ’geen actieve herinnering’ aan. Dat gold niet voor het jongetje Omar, dat bij de aanval ernstige brandwonden in zijn gezicht opliep. Via crowdfunding is intussen genoeg geld opgehaald voor een operatie, en dat is mooi, maar het is natuurlijk een godvergeten schande dat de schijtlaarzen in de regering van dit gave en lieve land die rekening nooit betaald hebben.
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.