Druipkaars

De pijnlijkste reactie op het rapport over de misstanden bij Ajax inzake het grensoverschrijdend gedrag door Marc Overmars kwam van zijn oude vriend Edwin van der Sar. De ex-keeper, die zich zeer waarschijnlijk ook tot zijn eigen verbazing op een zekere dag terugvond als algemeen directeur van een beursgenoteerde onderneming, zei zich in te zullen zetten voor een veiliger bedrijfsklimaat en onderstreepte dat vrome voornemen met de ferme woorden: ‘Ik maak me hier persoonlijk hard voor’. Kijk, het is natuurlijk goed bedoeld, en we snappen allemaal de juiste intenties, maar het lijkt me nou juist niet de terminologie waarop de vrouwelijke werknemers van Ajax in dit stadium zitten te wachten. Heb je net de dickpics van de technisch directeur voor de kiezen gehad, krijg je dit keihard in je kruis. Laten we er het maar op houden dat hij beter ballen tegenhield dan dat hij ballen toonde, hoewel dit hieromtrent misschien ook weer niet de allergelukkigste vergelijking is.

Maar het kan altijd nog erger, vanuit de diepte van de beerput in de echo van de doofpot. In die regionen bevindt zich momenteel onze vice premier Sigrid Kaag. Nu heb ik een bevriende technicus op mijn tv-toestel een signaal laten inbouwen, het zogenaamde Kaag Alert, dat automatisch naar een andere zender schakelt zodra zij in beeld komt, maar er zit ook een alarmknop op voor noodgevallen en die ging vrijdagmiddag af. Ik was net op tijd om het mee te maken. Mevrouw moest, bij afwezigheid van Mark Rutte, de wekelijkse persconferentie doen en uiteraard ging de eerste vraag over Johan Derksen en diens vrijmoedige escapades met de druipkaars (zelf zou hij het geloof ik liever een geurkaars noemen) en over de gevolgen die dit moest hebben om het zwetende geweten van de verontruste natie te sussen.

Nee, ze had het programma (natuurlijk) nog nooit gezien, wat een vraag, zeg. Maar ze wist nog wel dat het met voetbal te maken had, en jawel hoor, daar was het weer, dat hautaine toontje van de hooghartige kakmadam, die zich in haar almachtige wijsheid ver verheven boven het gemene voetbalplebs voelt en met een deftige dictie haar particuliere fatwa over Johan Derksen en zijn Vee van Laban uitspreekt. Wat in haar specifieke geval even onterecht als misplaatst is. Immers, als er iemand is die haar mond (en nog veel meer) dicht moet houden over de aanpak van grensoverschrijdend gedrag in haar eigen politieke gierkuil, onder leiding van haar voorganger, Black&Decker Alexander P, dan is het mevrouw Sigrid Kaag van Doodzwijgen 66. Om met de betreurde Pim Fortuyn te spreken: mens, ga naar huis, koken. Zo, en nu gaat de Kaag Alert weer op ‘aan’.

Copyright Peter Bonder.

Kijk ook op www.twentesport.com.