LHBTIQA+

Laatst kreeg ik via de mail een enquête van een hogeschool. Normaliter ben ik gaarne bereid om de aanstormende jeugd met mijn gigantische levenservaring en enorme expertise verder te helpen, maar in dit geval werd de animo mij ontnomen door de aanhef. Ik moest kiezen uit de volgende mogelijkheden: ik ben een o meneer o mevrouw o n.v.t. Op dat moment had ik er meteen al schoon genoeg van, moe als ik word van de ‘gendergekkigheid’ zoals Geert Wilders dat zo prachtig kan zeggen. Ik ben het verder in niets met hem eens (al vraag ik me ook wel eens af waarom je dat er altijd bij moet vermelden), maar op dat punt heeft hij mijn zegen. Ik ben een tolerant mens en huldig de opvatting van Voltaire (‘Ik verafschuw wat u zegt, maar ik zal uw recht om het te zeggen met mijn leven verdedigen’), maar het gedoe met de LHBTUVWXYZ-generatie komt me de neus uit, om me maar tot één beschikbaar lichaamsdeel te beperken.

Vroeger was je hetero of homo (‘en dameskapper’ zei mijn favoriete oom er op verjaardagen altijd bij). Tegenwoordig zijn de varianten legio en de opties navenant. Dat u dus niet denkt: ik koop een tuinbroek, en ik word lesbisch. Nee, zo zijn we niet getrouwd. Er zijn meer smaken en die komen allemaal terug in het rijtje LHBTIQA+, waarbij de letters achtereenvolgens staan voor lesbisch, homoseksueel, biseksueel, transgender, intersekse, queer/questioning en aseksueel/aromantisch. De + erachter is er waarschijnlijk voor bedoeld dat er nóg meer claims zijn, misschien wel vergelijkbaar met de waarschuwing bij een spoorovergang: ‘Er kan nog een trein komen’. Het is maar dat u het weet. En de moederkloek van al deze LHBTIQA+’ers/sters in diverse pluimages is niemand minder (en vooral ook niemand meer) dan Barbara Barend, voor al uw discriminaties.

Vorige week was ze te gast bij de talkshow Hlf8 en achter haar zat John de Bever zich zichtbaar op te vreten. Volgens hem (‘een normale homo’ aldus Johan Derksen) viel het allemaal nog wel mee met die discriminatie en toen had je de poppen (m/v) aan het dansen. Barbie begon te krijsen en te schreeuwen dat dat allemaal niet waar was en uiteindelijk schijnt ze woedend de studio uitgelopen te zijn. Ze moest er nog wel een persbericht aan wijden, anders was het niemand opgevallen. Vroeger had je de Zangeres Zonder Naam en die brave ziel zong al in 1977 een protestlied tegen de Amerikaanse homo-haatster Anita Bryant: ‘Maar beste vent hou gerust van je vriend / En strijd voor je rechten / Desnoods ervoor vechten / Waar ze jou van beschuldigt heb jij niet verdiend’. Beste vent, beste meid en beste weetikveel: zullen we afspreken dat we met ons allen weer een beetje normáál gaan doen?

Copyright Peter Bonder.

Kijk ook op www.twentesport.com.