Slikstof
Rianne ten Veen is namens GroenLinks lid van de Provinciale Staten in Groningen. Volgens haar had in het opsporingsbericht voor de 9-jarige Gino niet vermeld mogen worden dat het om een jongetje met een blanke huidskleur ging. Het had ‘wit’ moeten zijn omdat ‘blank’ doet denken aan de koloniale tijd. Dus terwijl heel Nederland zich radeloos afvroeg wat er met dat mannetje was gebeurd dacht deze mevrouw zich nuttig te kunnen maken met een totaal misplaatste uitventing van haar particuliere mening inzake een discutabel tijdperk in onze nationale geschiedenis. Daar kunnen we witheet van worden, maar het wordt allemaal nog veel erger nu we weten dat de dader ‘een bekende’ was van de politie. En dat daarmee opnieuw het idee gevoed wordt dat ‘de politiek’ in gebreke blijft bij de dingen die er echt toe doen: het faciliteren van een fatsoenlijke screening en monitoring van levensgevaarlijke maniakken die het met hun macabere hobby’s op onze kinderen voorzien hebben, bijvoorbeeld.
Maar natuurlijk is die knettergekke mevrouw van GroenLinks niet de enige politica die we niet kunnen vertrouwen: de VVD heeft er zelfs twee. De ene is Sophie Hermans, die op haar partijcongres heel stoer durfde te beweren dat ze daar niet stond als ‘dochter van’ of als ex-assistente van Mark Rutte, nee: ze stond daar als Sophie Hermans. Nou, als er iemand is voor wie het woord ‘omhooggevallen’ uitgevonden lijkt (zo kijkt ze ook), dan is het wel dit deerniswekkende huppeltrutje, dat met de diepgang van een placemat en het lekgewicht van een theebuiltje de platitudes aan elkaar rijgt als een bakvis met haar bedelarmband doet. De andere is minister Christianne van der Wal die bij haar huis bezoek van boze boeren kreeg. Dat is niet leuk, en misschien ook niet netjes, maar dan hoeft ze nog te niet gaan piepen dat haar kinderen ‘binnen zitten te trillen’. Dat was namelijk niet waar, ze stonden gewoon op straat te ginnegappen met een fotograaf. En als een minister over zoiets keihard liegt, dan kunnen we haar niet meer geloven.
Dat geldt dus ook voor het zogenaamde stikstofprobleem, dat steeds meer op een slikstofprobleem begint te lijken. Daarbij heb ik sterk de indruk dat één bijdehante milieukruisridder erin slaagt om het hele land lam te leggen met slimme processen en deftige procedures. De stikstofnormen zijn in Nederland 140 keer strenger dan in Duitsland. Dat ligt hier naast de deur en iedereen kan zelf ruiken dat de boeren daar net zoveel stront produceren. Waarmee het totale slikstofprobleem tot de ware proportie kan worden teruggebracht: Scheisse, oftewel shit. Witte shit, want tijdens de slavernij hadden we last van blanke shit. Weer wat geleerd, met dank aan GroenLinks in Groningen. En ik maar denken dat ze daar wel grotere problemen hadden.
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.