Peter R.

Komt er misschien eindelijk ook een keer een tv-programma voor mensen die niet onmiddellijk in katzwijm vallen als ze de naam van Peter R. de Vries horen? Ik denk daarbij aan gewone mensen zoals u en ik. Dat hij een heilige was, een soort mix van Onze Lieve Heer, Sinterklaas en Hennie Huisman, dat weten we nou wel, ook zonder de echoput van WC Eend en de tamtam van RTL Boulevard, dat voor de kijkcijfers maar wat graag over lijken gaat. We hebben zijn zaligverklaring het afgelopen jaar ongeveer zesentachtigduizend keer gehoord, en het is in alle beschikbare toonaarden langsgekomen. Er kon geen talkshow verschijnen of Kees van der Spek, oprichter, voorzitter en erelid van de fanclub, zat er op het altaar om zijn avondgebed over ‘Peter’ te brevieren. Geen misverstand: ook bij ons thuis kwam het bericht van de aanslag aan als een stomp in de maag, vergelijkbaar met de impact van de moorden op Pim Fortuyn en Theo van Gogh.

Deze week is het een jaar geleden dat hij in het ziekenhuis overleed, nadat twee ellendige nietsnutten hem ruim een week eerder voor een paar armzalige grijpstuivers te grazen hadden genomen. Wat u zegt: een laffe daad, en een aanval op onze persvrijheid, voor zover die nog bestond tenminste, maar helemaal onverwacht kwam het natuurlijk ook weer niet, al ga ik hier zeker niet beweren dat hij erom gevraagd had. Mijn enige vraag is deze: kan het misschien wat minder? Dat hij een leuke opa was, en een geweldige vader, en een liefhebbende lover (ja, je zou het niet zeggen van zo’n bikkel, maar hij schreef lieve briefjes aan zijn snoesje en verstopte die dan heel romantisch voor haar, en nou is die honnepon zijn finale poesiebelletje kwijt – ik verzin dit niet), en een fantastische vakman die voor veel slachtoffers van gerechtelijke dwalingen en hun naasten geweldig werk heeft verricht: het is bekend, heus, we hebben het gehoord, echt waar. En we gelóven het ook nog.

Maar we weten ook dat sommige mensen hem een enorme zeikstraal vonden, met die afschuwelijke echo-R, zonder enig gevoel voor humor, en dat hij altijd gelijk wilde hebben, ook als hij het toevallig een keer niet had, en dat hij in talkshows altijd even moest laten weten dat hij werkelijk overal verstand van had, wat toch echt iets anders is dan werkelijk overal een mening over hebben, dat hij zichzelf als voetbalmakelaar hopeloos overschatte en met zijn politieke aspiraties gelukkig ruim op tijd stopte, en dat hij nooit vergat te vermelden dat hij voor veel slachtoffers van gerechtelijke dwalingen en hun naasten geweldig werk heeft verricht - en dan ook nog fan van Ajax bovendien. Het is wel wat veel allemaal. Angela de Jong, gesponsord door Tena Lady, lekte lelijk door in haar tv-column van afgelopen donderdag: ‘Wat had ik Peters mening graag gehoord over het schandaal bij The Voice’. Hallo! Hij was misdaadverslaggever. Er is maar één Louis van Gaal.

Copyright Peter Bonder.

Kijk ook op www.twentesport.com.