Bloedgeld

Wesley Sneijder was een geweldige voetballer, die zowel met links als met rechts kon toveren. Zijn unieke talenten brachten hem in een fantastische carrière langs clubs als Ajax, Real Madrid, Inter Milaan, Galatasaray en Nice en hij werd na 134 wedstrijden voor Oranje recordinternational, met drie EK’s en drie WK’s, maar hij eindigde ietwat treurig in de zandbak van Qatar, waar hij voor lege tribunes nog snel even een zak vol geld binnenharkte. En hij hield er ook een mening aan over inzake de toestand van de mensenrechten aldaar: ‘Ik heb niets gezien wat niet goed is. Overal waar ik ben geweest, heb ik alles gezien. Zesenhalfduizend doden? Dat is verschrikkelijk en daar hadden ze ook anders mee om moeten gaan.’

Tuurlijk. Dat ze al die armzalige bouwvakkers kansloos te pletter hebben laten kletteren, dat is verschrikkelijk, maar als ze er anders mee om gegaan waren, was het niet zo verschrikkelijk geweest. Huh? We hadden al het idee dat er aan Wesley Sneijder geen briljante wijsgeer verloren was gegaan, en dan mogen we misschien ook niet meer verwachten dan dat hij ‘overal waar hij geweest is alles heeft gezien’. En toch is hij niet de enige met kilo’s boter op z’n hoofd: Nederlandse bedrijven hebben voor miljoenen verdiend aan de aanleg van WK-projecten in Qatar. Of ze daar achteraf spijt van hebben? Nou, nee, al vond een woordvoerder van een ingenieursbureau dat de infrastructuur in goede banen moet leiden, het ‘enorm onprettig’ om te lezen dat duizenden arbeidsmigranten zijn overleden bij de bouw. Terwijl een collega van hem er wel degelijk over had nagedacht: ‘Je kunt niet gaan omdat het een land is waar je niet wilt werken. Maar wij merken dat Qatar van alle emiraten een van de meest progressieve is.’ Tja, als je van een dief slechts een paar vingers afhakt in plaats van beide handen, of je regelt het zo dat degene die gestenigd wordt tenminste wel voldoende schaduw krijgt, dan ben je in die contreien al gauw een van de meest progressieve. Adolf Hitler was ook lief voor zijn hond.

Deze armzalige reacties passen trouwens perfect in het beeld van de apathische reprise waarin dit land amechtig vegeteert. Net zo vertrouwd als de racistische rotzakken van de belastingdienst. Het pedofiele misbruik in de katholieke kerk. De smeerlapperij binnen de jeugdzorg. De asfaltmaffia van Zandvoort. Integriteitsproblemen bij de VVD. De fossiele inteeltkakkers van Minerva en Vindicat. Amalia die gewoon lid wordt van het corps. En de politie die maar geen grip krijgt op de boeren. Veelzeggend was het citaat van een hoge agent bij Op1: ‘We zijn niet onzichtbaar, maar ik herken wel dat mensen ons niet zien.’ Het is alsof je Ronald de Boer hoort lispelen dat Qatar een prima land is. Als je het maar vaak genoeg herhaalt, en er onwaarschijnlijk veel bloedgeld voor aan je handen wilt hebben, dan ga je het vanzelf nog geloven óók.

Copyright Peter Bonder.

Kijk ook op www.twentesport.com.