Kerstkindje
Vader Valentijn had eindelijk zijn welverdiende kerstvakantie. Na die paar weken in dat hete woestijnland was hij wel toe aan een paar dagen rust, zonder dat irritante gedoe van die vermoeiende persconferenties en al die saaie wedstrijden. Hij belde aan bij de herberg van de familie Infantino in Bethlehem, maar dat vervelende zoontje Gianni had de deur voor zijn neus dichtgeslagen: er was geen plaats voor hem en zijn hoogzwangere vrouw. Moeder Claudia was onbevlekt ontvangen, dat kon toen nog, of zoals ze dat zelf omschreef: ‘Daar hebben wij geen mannen voor nodig’, maar met haar merkwaardige gevoel voor humor had ze wel vaker de plank mis geslagen. Er was eigenlijk niemand die om haar zogenaamde grappen kon lachen, behalve haar debiele gendernichtje Markmarietje met dat tweedehandse engelenhaar.
Intussen had Valentijn een plekje gevonden in een oude stal, waar hij het kribje kon neerzetten. Het wiegje was een oud model van de Postnatal, dat hij op Forum.nl had gevonden. De baas van die website was een zekere Thierry, een onuitstaanbare kakker die met zijn louche vriendjes Gideon en Pepijn aan de kost probeerde te komen als een revival van het Cocktail Trio, met hun grote hit ‘O Grote Beer, O Oe Aa Aa’. In de stal stonden ook een os, verkleed als Ferdinand Grapperhaus, en een ezel die verdacht veel op Dion Graus leek. De Drie Koningen waren er ook, maar die hadden geen goud, mirre en wierook bij zich, nee, ze gaven een abonnement op de Voedselbank cadeau. De ene heette Sywert en die vroeg de hele tijd of ze voor honderd miljoen euro nog afgekeurde mondkapjes nodig hadden. Dan schuifelde er nog een vage figuur die zich Mark noemde en alleen maar excuses maakte, maar geen idee had aan wie of waarom. En nummer drie, Robje Tetter, kakelde over een prijsplafond waar hij zelf ook niks van begreep. Koningin Sigrid kon er niet bij zijn, die moest met het regeringsvliegtuig naar Tanzania, Gambia, Ghana, Lesotho, Guinee-Bissau, Opper-Volta, Ruanda en Zimbabwe om namens de Verenigde Naties op acht plaatsen tegelijk excuses aan te bieden voor de kolonisatie van Afrika en voor de schade aan het milieu door al dat zilverpapier van de melkflessen voor de missie.
Toen werd het kindje geboren. Dat was nog een heel gedoe, want de baby kraaide tegen de kraamhulp: ‘Ben ik nou zo slim of ben jij nou zo dom?’ Het ventje had meteen een heel grote mond en riep allerlei dingen zoals ‘Later als ik groot ben ga ik toveren met brood en wijn’, ‘Op een goede dag jaag ik alle tollenaars uit de tempel’ en ‘Let maar op, ik kan over water lopen’. Vader Abraham en de Smurfen waren toen al naar huis, want er was in het stalletje zelfs geen waterkraan waar ze door konden. Het kindje zei ook nog: ‘In 2022 ga ik in Qatar een Argentijns voetballertje tot op het bot beledigen’ en toen viel er een ster naar beneden. Valentijn en Claudia keken elkaar aan en wisten het meteen zeker: die noemen we Louis, en uit het kribje klonk: ‘Wij zijn de besten van Bethlehem!’
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.