CDA

‘Nieuwe politieke leider CDA houdt niet van politieke spelletjes’ konden we lezen in de NRC van afgelopen maandag. Dat is enerzijds een positief bericht temidden van de vuile lastercampagnes die beschimmelde viezerikken als Henk Kamp en Alexander Pechtold zijn begonnen tegen Pieter Omtzigt. Anderzijds is het een volstrekt overbodige mededeling, want gelet op de rampzalige voorspellingen vallen er na 22 november voor de christen-democraten nog maar weinig politieke spelletjes meer te spelen, als de partij in de Tweede Kamer aan een bezemkast voldoende heeft voor de fractievergaderingen – mits die er dan nog zijn tenminste. En dat zou een ongekende zegen zijn voor dit land, dat al veel te lang heeft moeten zuchten onder de geestelijke terreur van de pastoor en de dominee, die uit naam van hun heer in de tempel van alibi, aflaat en altaar ongenadig hebben huisgehouden. Politiek op basis van welk geloof dan ook is in de loop der eeuwen altijd een heilloze weg gebleken en heeft oneindig veel meer ellende dan vreugde voortgebracht, waarbij het geen wonder is dat de katholieken hierin het voortouw hebben genomen. Een van de onzaligsten onder hen was Joseph Luns, een antisemitische NSB’er die Buitenlandse Zaken zag als een dekmantel voor racisme in de dekolonisatie van Nieuw-Guinea, samen met Prins Bernhard als zijn heimelijke handlanger, vreemdgaan met de echtgenote van zijn adviseur en wapenhandel richting Angola en Mozambique.

Zijn opvolger in een lange reeks van katholieke schuinsmarcheerders was Norbert Schmelzer, die door Wim Kan werd neergezet als een ‘gladde teckel met een kluif in zijn bek’. Piet Steenkamp, de slijmerige oprichter van het CDA, voldeed ruimschoots aan deze norm met zijn opmerking: ‘Het eigen geweten is bij ons katholieken niet voldoende ontwikkeld.’ Ruud Lubbers haakte hierop in door zijn bijnaam ‘Hengst van Kralingen’ alle eer aan te doen, waardoor hij aan het eind van zijn carrière een mooie positie bij de Verenigde Naties kon vergeten, en wat Willem Aantjes in de Tweede Wereldoorlog deed valt samen te vatten onder de noemer ‘Wir haben es nicht gewusst’ met dubbel s. De kat in het donker knijpen is in de reglementen van het CDA als huisregel opgenomen, met als absolute dieptepunt het even historische als hilarische congres in 2010 over samenwerking met de PVV van Geert Wilders. Ga naar youtube voor het filmpje van Camiel Eurlings met zijn pedo-orgasme op Maxime Verhagen, verbaas u over dit klotsende staaltje van überkleffe reliporno, en vergeet ook de rol niet van opperfarizeeër Henk Bleker, voor al uw sjoemelzaakjes en zwendelhandel.

Dries van Agt zal de geschiedenis ingaan als een oubollige clown met een nostalgisch wereldbeeld waarvan de uiterste houdbaarheidsdatum reeds lang verstreken was, terwijl zijn opvolger Jan-Peter Balkenende vooral herinnerd zal worden als de mallotige mafkees, die het ontslag van zijn eerste kabinet aan de koningin aanbod op de dag dat haar man Prins Claus werd begraven en zelfs het elementaire fatsoen niet kon opbrengen om te voorkomen dat de LPF-ministers uit zijn restantenvoorraad van de failliete Pim Fortuyn-boedel het tijdens de uitvaart met elkaar aan de stok kregen. Normen en waarden zijn bij het CDA allang in de uitverkoop gedaan en fungeren vandaag de dag uitsluitend nog als versleten slogans op bladderende affiches, waarop de troebele tronies van Hugo de Jonge en Wopke Hoekstra slechts figureerden als de verwoestende voorbodes van de totale ondergang, die ze geheel en al aan zichzelf en aan hun totale wanprestaties te danken hebben, en aan hun publieke vernedering van Pieter Omtzigt, die keihard in hun eigen gezicht is ontploft. Henri Bontenbal, met wie overigens niet zo heel veel meer mis is dan dat hij lid is van de verkeerde partij, zal het tij niet keren en het CDA eindigt net zo treurig als Joseph Luns in 2002: totaal van de wereld, geen schim meer van zichzelf en roemloos ten onder. Voor de Nederlandse politiek wel een prettig vooruitzicht.


Copyright Peter Bonder.

Kijk ook op www.twentesport.com.