Stuifnegers

Vier politici

Als er ooit een tribunaal zal worden gehouden over de schending van de mensenrechten, dan zou deze foto wel eens een vitaal bewijsstuk kunnen zijn. We zien hier de vier kopstukken van de zogenaamde Tunesië-deal, qua cynisme, criminaliteit en corruptie een historisch dieptepunt en ongekende blamage in de humanitaire geschiedenis van de Europese Unie. Onze demissionaire minister-president Mark Rutte had er zijn grootste grijnslach voor uitgetrokken en staat er zo trots als een aap met zeven lullen bij te shinen. Naast hem Ursula von der Leyen, de Frau Dracula van Kamp Brussel, voor al uw deportaties, geflankeerd door Kais Saied, verlicht despoot van Tunesië, homo- en vrouwenhater en verklaard voorstander van de doodstraf, en Georgia Meloni, de extreemrechtse Mussolini-groupie die xenofobie, zelfzucht en fascisme aan de Italiaanse exportproducten heeft toegevoegd. Samen zijn zij verantwoordelijk voor een rampzalig hoofdstuk in de moderne geschiedenis van bijbelse proporties, waarbij zelfs de meest verwoestende sprinkhanenplaag verdampt tot een onschuldige fruitvliegjesjeuk.

In dit macabere onderonsje van sinistere gelijkgestemden werd een deal gesloten op het gebied van migratie, waarbij is afgesproken dat Tunesië met een schofterige judasfooi van honderd miljoen euro de grenzen beter gaat bewaken en mensensmokkel aanpakt, in ruil voor een Marshall-optie vermomd als Wiedergutmachungsbonus van de EU om de Tunesische economie te verbeteren. Dat lijkt in de theorie van het schriftelijke akkoord een nobel streven, maar in de praktijk komt het er op neer dat vluchtelingen door de Tunesische douane als beesten worden behandeld en een enkele reis kerkhof krijgen aangeboden, zoals de 30-jarige Matyla Dosso uit Kameroen en haar dochter Marie van zes, die zij aan zij op gruwelijke wijze aan hun eind kwamen na een barre tocht door de zandbak van Libië.

Een barre tocht

Geen misverstand: ik weet dat de vergelijking mank gaat, maar tegelijkertijd horen en lezen we snotterige jankverhalen van landgenoten die uit vrije wil en bij hun volle verstand voor veel te veel geld in een comfortabel vliegtuig zijn geklommen om naar een kurkdroge vakantiebestemming af te reizen en door de barmhartigheidsbrigadiers van hun reisbureau uit de benauwende bedreiging van belendende bosbranden gered moesten worden. Op alle journaals konden ze hun ervaringen kwijt, waarbij het er vooral om leek te gaan wie toch wel het zieligste was. Geen pretje, vanuit die benarde positie, maar toch een paar graadjes minder op de schaal van de hel waarin vrouwen en kinderen onder de bloedhitte van de woestijnzon kreperen en omkomen van honger en dorst. Daar horen we verder niemand over, dat vinden we te confronterend en tja, die stakkers hadden toch ook gewoon thuis kunnen blijven? Nee, we luisteren liever naar een of andere melkmuil van de VVD die vindt dat we in ons asielbeleid nóg strenger moeten zijn en daarom met de PVV dienen te gaan samenwerken. Wat een held, die lul. En intussen vraag ik me af hoe Annabel Nanninga, die beschaafde mevrouw van JA21 en uitvinder van de term ‘dobberneger’, de slachtoffers van deze geplande en door Europa gesponsorde massamoord gaat benoemen. Ik stel voor: ‘stuifneger’. Lachen, hè, Mark?


Copyright Peter Bonder.

Kijk ook op www.twentesport.com.