Einstein

Soms denk ik wel eens dat ik mijn roeping ben misgelopen, of mijn roeping mij, dat kan natuurlijk ook. Zoals andere jongens van mijn leeftijd politie-agent, brandweerman of onderwijzer hadden willen worden, was voetballer voor mij het ideale toekomstbeeld, en dan natuurlijk met een plaats in de basis van FC Twente, voor minder ging ik niet. Om kort te gaan: het zat er niet in. Dat lag niet aan Vosta, de stevig RK voetbalvereniging waar ik tevergeefse pogingen deed om mijn voortdurende ruzie met de bal te maskeren, het lag aan mij. En aan de genetisch bepaalde omgeving van gezin en gymnasium waar hockey de favoriete sport was. De rest is geschiedenis en al gauw had ik er, weliswaar noodgedwongen, vrede mee dat er in dat reservaat voor mij niet meer dan een bescheiden figurantenrol op de eeuwige bijvelden was weggelegd. Wat niet wegneemt dat mijn belangstelling voor voetbal met de jaren niet minder is geworden, integendeel: de neiging om me er vanuit een zekere mening mee te bemoeien is eigenlijk alleen maar toegenomen.

Zo kan ik me wekelijks naar believen storen dan wel laven aan de commentaren van de diverse deskundigen op dit gebied. Een van de degenen met wie ik het in veruit de meeste gevallen van harte eens ben, is Willem Vissers van De Volkskrant. Afgelopen maandag was dat bepaald niet het geval, toen hij PSV-trainer Peter Bosz omschreef als ‘de Einstein van Eindhoven’, vanwege de kennelijk geniale vondst om een middenvelder als voorstopper op te stellen. Dus je vergelijkt een man die met AGOVV landskampioen bij de amateurs werd en met Heracles promoveerde naar de Eredivisie, maar bij Ajax en Vitesse voortijdig vertrok en door Borussia Dortmund, Bayer Leverkusen en Olympique Lyonnais werd ontslagen, met een van de grootste natuurkundigen uit onze geschiedenis en uitvinder van de relativiteitstheorie (die ik hier verder niet ga uitleggen; ik ben Peter Bosz niet). Terwijl het volgens mij met PSV tegen FC Twente en Sevilla vooral pas goed ging tegen tien man nadat twee tegenspelers zo vriendelijk waren om tegen een oliedomme rode kaart aan te lopen en het tegen Feyenoord een kwestie van ordinair kwaliteitsverschil was. Zo heb ik nooit begrepen waarom men in De Kuip zijn zinnen had gezet op Ramiz Zerrouki, die ik bij FC Twente altijd al een stroeve speler vond van wie ‘op de zes niet veel uitgaat’. (Ja, sorry, zo heet dat nu eenmaal, ik kan het ook niet helpen; ik ben Peter Bosz niet.)

Tot zover mijn mening over (wat misschien wel iets anders is dan verstand van) het voetbal bij ons in Nederland. Qua buitenland verbaas ik me vooral over de duizelingwekkende bedragen die daar omgaan – en de consequenties daarvan. Everton krijgt tien punten in mindering wegens overtreding van de regels voor winstgevendheid en duurzaamheid van de Premier League voor de periode tussen 2018 en 2022. De tweede club van Liverpool zakte daardoor naar de negentiende plaats, maar het goede nieuws is dat ze zich bij crimiclubs als Manchester City en Chelsea, waar het foute geld de laatste jaren met bakken binnenkwam, nu ook zorgen gaan maken. Nee, dan hebben ze bij Bayern München andere zaken aan hun hoofd. Hun nieuwe aanwinst Harry Kane is weliswaar een sensatie in de zestien, zeker nu hij met achttien goals uit twaalf wedstrijden het bijna vijftigjarige record van Gerd Müller uit de boeken heeft geschoten, maar qua behuizing blijft het behelpen: de club heeft nog geen geschikte woning voor de Engelsman en zijn gezin kunnen vinden en de spits verblijft daarom met zijn vrouw en vier kinderen al sinds augustus in het chique vijfsterrenhotel Vier Jahreszeiten Kempinski in München, waar de kamerprijzen variëren van 441 tot 660 euro – per nacht en per persoon. (Ik zal maar niet uitrekenen op welk bedrag de teller nu staat; ik ben Peter Bosz niet.) Maar het kan altijd nog gekker: Dick Advocaat woonde als trainer van St. Petersburg vier jaar, van 2006 tot 2009, in een hotel náást de Hermitage, het museum met meer Rembrandts dan waar ook ter wereld. Hij is er niet één keer geweest. Nu snapt u dus ook waarom hij bij zijn afscheid van Feyenoord in 2021 afzag van de honderdduizend euro, die als bonus in zijn contract stond bij het halen van Europees voetbal: ‘Ze hadden geen geld, ik heb het toen maar laten zitten.’ Honderdduizend euro laten zitten. Hoe blasé kun je zijn?


Copyright Peter Bonder.

Kijk ook op www.twentesport.com.