Secretaris-generaal
In 2012 en 2014 was Mark Rutte persoonlijk verantwoordelijk voor enorme bezuinigingen op het Nederlandse defensie-apparaat, wat hem op vernietigende recensies van de NAVO-top kwam te staan. Niettemin is hij nu een voorname kandidaat om de nieuwe secretaris-generaal van deze militaire organisatie te worden. Hij zou daarmee de vierde Nederlander op deze internationale toppositie zijn, na Dick Stikker, Joseph Luns en Jaap de Hoop Scheffer, die bij ons thuis overigens Jaap de Hoop Keffer heette. Legendarisch is zijn optreden als het schoothondje van ‘Collega Powell’ alsmede zijn entree in de Oval Office met Jan Peter Balkenende. De toenmalige president George W. Bush heeft naar verluidt later in zijn memoires verklaard nog steeds ‘absolutely no idea’ te hebben wie die twee Scandinaviërs waren, maar het wel leuk gevonden te hebben dat Harry Potter die namens Legoland ook meegekomen was, heel blij was met de stickers van het Witte Huis die hij gekregen had. Het zegt veel, zo niet alles over de verhoudingen in de mondiale diplomatie van die tijd en het is nog maar zeer de vraag of de voormalige burgemeester van Kopenhagen nu wel serieus genomen wordt – wat je bij een ongeleid projectiel als Donald Trump natuurlijk nooit helemaal zeker weet.
Wat wel als een absolute zekerheid geldt, en dat is maar goed ook, is dat de tijd voorbij is dat een tragische clown als Joseph Luns namens ons die functie bekleedt. We hebben het hier namelijk over een nationale ramp van ongekende omvang, die in 1933 lid werd van de NSB – wat hij eerst uiteraard ontkende, want katholiek, en vervolgens probeerde te nuanceren met behulp van een verachtelijk lulverhaal uit het Grote Prins Bernhard Smoezenboek dat zijn broer hem had aangemeld. Vanaf 1952 was hij minister van Buitenlandse Zaken, in welke functie hij rabiaat rechtse standpunten vertolkte inzake de apartheid in Zuid-Afrika, de onafhankelijkheid van Nieuw-Guinea en de oorlog in Vietnam. Niettemin was hij razend populair, vooral vanwege de Godfried Bomans-achtige ambiance die hij rond zijn persoon wist te creëren met antieke geestigheden, versleten anekdotes en oubollige platitudes. En hoewel hij aangesproken wenste te worden als Zijne Excellentie, gedroeg hij zich als een eersteklas proleet met hufterige opvattingen over huwelijkse trouw, corporale onderwerping en andermans denkbeelden. Zo was hij de duivelse kracht achter de georganiseerde treitercampagne tegen de kritische journalist Willem Oltmans, toen die in 1956 een interview publiceerde met de Luns onwelgevallige Indonesische president Soekarno, die hij immers als vijand van Nederland beschouwde. Bijna vijftig jaar later, in 2000, zou een schadevergoeding van acht miljoen gulden het aangedane leed enigszins verzachten.
Luns was toen al zo dement als een deur, maar nog steeds onderwerp van verschillende geruchten qua fysieke smeerlapperij. Met name op het gebied van de buitenechtelijke intimiteiten toonde hij zich, vaak samen met zijn RK-bloedbroeder Norbert Schmelzer, als actieve spermakoerier een enthousiast liefhebber van het clandestiene schuinsmarcheren en ‘sadomasochistische praktijken’. Hij werd gevolgd door spionnen van de BVD, die een informant citeerden: ‘De vrouw in kwestie is een beschaafd type, vrij klein van stuk, enigszins mollig met goed gevulde boezem, blond haar en een rond gelaat, circa 30 à 32 jaar oud.’ Langzaam maar zeker dooft het licht in de gaar gekookte hersenpan van de ooit goddelijk bewierookte KVP-coryfee en ook diens onvergankelijk lijkende roem taant zienderogen, getuige het onthutsende feit dat er na zijn overlijden welgeteld één straat in een Nederlandse gemeente, zijnde het Zeeuwse Goes, naar hem is vernoemd. De eeuwige schande van de perverse NSB-ontkenning heeft zijn reputatie grondig verwoest. Niettemin is Mark Rutte in de traditie van Joseph Luns de ideale kandidaat voor de functie van secretaris-generaal bij de NAVO: de kunst van het liegen beheerst hij tot in de perfectie, het lekkende geheugen heeft hij ook al en een functionerend geweten is voor een succesvolle bekleding van deze positie geen aanbeveling, integendeel.
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.