Wes & Wes

De uitzending ‘Sophie & Jeroen’ van vrijdag 24 mei 2024 zal de geschiedenis ingaan als een spectaculaire mijlpaal in de roemrijke historie van de NPO, de Nederlandse Publieke Omroep. Voorheen kreeg deze organisatie veel kritiek op deze talkshow vanuit overwegend rechtse kringen vanwege een teveel aan opzichtige propaganda van en voor de zogenaamde ‘linkse kerk’, vooral in de berichtgeving en meningvorming over het conflict tussen Israël en Hamas. Toen bijvoorbeeld BBB-kopstuk Mona Keizer een noodverband legde tussen het oprukkende antisemitisme en de islam, werd daar door tafelgast Arnon Grunberg nogal heftig op gereageerd. (‘Schaamteloze racist bedrijft symboolpolitiek over de ruggen van zes miljoen vermoorde joden' schreef hij later op Joop.nl.) Dit leidde dan weer tot de nodige ziejewelreflexen op de andere jijbakvleugel, waar ze al op het snapdatdanvinkentouw zaten. Maar, zoals gezegd, na de laatste aflevering van vorige week kan niemand er meer om heen: ‘Sophie & Jeroen’ zijn van ons allemaal, olé olé. Hoop, Lef & Trots zijn ook hier de nieuwe parolen. Weg met dat populistische gepolariseer, de zon gaat weer schijnen in Nederland, geen gezeik iedereen rijk, droeftoeters en azijnpissers opgekrast: hier zijn Wes & Wes met hun nieuwe EK-meezinger.

Wes & Wie, zult u zeggen? Wes & Wes, Wesley Sneijder en Wesly Bronkhorst. Wesly zonder e, dat is de man die met drie (!) anderen verantwoordelijk was voor de hit ’Amalia’ uit 2022. Het ontstaan hiervan wil ik u niet onthouden: het lied gaat over de herinnering aan de verliefdheid op een meisje (‘Amalia’) in Italië (‘Italia’). Hij had voor haar een gele sjaal gekocht in Portugal, maar die gaf alleen maar pluisjes en kriebelde in de nek (ik verzin dit niet). Enfin, u begrijpt het belang van de boodschap: de gele sjaals uit Portugal zijn niet meer wat ze geweest zijn. En probeer daar dan maar eens overheen te gaan als Wesley met e en 134 interlands voor Oranje, na een unieke toernee langs clubs als Ajax, Inter Milaan, Real Madrid en Galatasaray. Dan vind je jezelf dus terug als de sneukneuzige socuterajohnny van twee kolkerieke kermisklanten die ons volgens presentator Jeroen Pauw met het nummer ‘Ik ben net als jij’ (‘Ich bin wie Du’) kracht, energie, emotie en het gevoel van met z’n allen (nogmaals, ik verzin dit niet) moeten geven met het oog op het aanstaande toernooi in Duitsland. De eerlijkheid gebiedt me te melden dat Wesley zelf zijn aanwezigheid in deze paradoxale context nog wel probeerde te relativeren met de vraag ‘of er tegenwoordig niks anders aan de hand is in de wereld met al die onschuldige mensen’ maar er was geen weg meer terug, ook niet voor al die onschuldige mensen thuis die zich op z’n Omtzigts vertwijfeld afvroegen wat ze in hemelsnaam misdaan hadden dat ze in deze potsierlijke polonaise terecht waren gekomen. Je zou bijna heimwee naar Mona Keizer kregen, en zo’n nachtmerrie gun je niemand. Of, om met haar boerendomme Mercimeisje te spreken: ‘Tralala dat jij er bent’. Wat een land.


Copyright Peter Bonder.

Kijk ook op www.twentesport.com.