Paranoia
Minister-president Dick Schoof begint zo langzamerhand steeds meer op Erik ten Hag te lijken. De overeenkomsten liggen voor het oprapen: de trainer-coach van Manchester United krijgt zijn team ook niet aan de praat, maar houdt vol dat het hem gaat lukken (‘Stick to the process’), al zal het aan het eind van de rit zijn. Intussen blijven zijn sterren de ene fout op de andere stapelen, is het spel niet om aan te zien en zijn de resultaten om te huilen. Het kritische commentaar van de politieke analisten, toch al niet de zonnetjes in huis, is cynischer dan ooit, de zuurheidsgraad letterlijk adembenemend. Het gemor van de supporters klinkt luider en luider en het lijkt er op dat het verstandshuwelijk dat toch al nooit liefde op het eerste gezicht was, zijn langste tijd heeft gehad en dat een scheiding welhaast onvermijdelijk is. Het onderlinge wantrouwen is dermate groot dat er zelfs sprake is van paranoia: het gaat immers kennelijk zo ver dat Dick Schoof wil voorkomen dat Fleur Agema hem moet vervangen en daarom het historisch unieke besluit heeft genomen om drie vergaderingen van het kabinet (als het er dan nog zit, tenminste) naar een andere dag te verplaatsen als hij zelf verhinderd is. Hij weet namelijk ook dat Fleur Agema het symbool van de PVV is voor alles wat er in deze regering mis gaat aan onbenul, onkunde en onbegrip. Haar grote woorden als kamerlid tijdens de verkiezingscampagne blijken niet meer dan gratis bier, minder Gordon en elke dag mooi weer, wat ze zelf nota bene ook toegaf tijdens een gesprek met Sven Kockelmann: de enige reden waarom ze op deze post zit is om het asielprobleem aan te pakken en de schuimbekkende Geert Wilders aan zijn twittergerief te laten komen. Alle problemen die er spelen in dit land worden toegeschreven aan de aanwezigheid van de vluchtelingen. Of, om nog maar even in de sfeer van het voetbal te blijven: het zou me niets verbazen als bondscoach Ronald Koeman na een eventuele nederlaag tegen Duitsland van PVV-kamerlid Marco Deen (voor al uw burgemeestersvacatures) te horen krijgt dat hij minder gekleurde spelers moet opstellen.
Aan minister Marjolein Faber (‘Ik ben het beleid’) zal het niet liggen: zij schreef in erbarmelijk Havo-3-Engels, dat nog slechter is dan haar Deens, een brief aan de Europese Commissie of het bij ons misschien wat minder mocht met al die gelukzoekers. Even afgezien van het nuchtere feit dat de Europese Commissie daar helemaal niet over gaat: intussen heeft ze wel besloten om de opvang van asielzoekers met psychiatrische problemen te gaan sluiten waardoor die mensen op straat komen te staan, met alle mogelijke gevolgen van dien – en als bijvangst voor de PVV dat ze daarmee kunnen bewijzen hoe gevaarlijk die migranten zijn. Het is allemaal onderdeel van een doortrapt en vooropgezet plan van vooroorlogse zondebokkenpolitiek. En als het niet over mensen gaat, dan gaat het wel over vliegtuigen, die andere hobby van de nieuwe LPF. Zo werd bekend dat minister van infrastructuur Barry Madlener, nu al legendarisch vanwege zijn geniale one-liner ‘Een fatbike is een elektrische fiets met dikke banden’, ambtenaren onder druk heeft gezet om het maximale aantal vliegbewegingen op Schiphol anders te berekenen zodat hij de krimpplannen van zijn voorganger terug kan draaien. In gewonemensentaal, waar ze bij de PVV naar eigen zeggen toch zo dol op zijn, heet dat ‘marchanderen’. Wie daar ook heel goed in is? Minister Reinette Klever van ontwikkelingshulp. Die hoorde ik tijdens een kamerdebat met droge ogen verkondigen dat ze ‘als persoon’ vóór een bepaalde motie was, maar ‘als minister’ tegen moest stemmen. In die geest kan ik u uit betrouwbare bron melden dat ik ‘als persoon’ tegen de smerige plannen van deze regering ben. Van de PVV had je die kunnen verwachten. Maar de andere partijen valt in moreel opzicht ook veel te verwijten, hoewel NSC en BBB parlementaire eendagsvliegen zijn die na het kortstondige succesje van een toevallige periodetitel onvermijdelijk weer terug zullen vallen naar het Mandemakers-niveau van de lelijke bijvelden waar ze thuishoren. Nee, het is met name de VVD die haar liberale tolerantieprincipes van vrijheid en democratie, de V en de D van de oprichtingsbeginselen in hun stichtingsakte uit 1948, verwaarloost, verraadt en verkwanselt voor het schamele voorschot van een electorale schaamlap. Met het niveau van Erik ten Hag red je het zelfs niet in de Premier League van de Nederlandse politiek.
Copyright Peter Bonder.