Bowolar
Rogier Meijer is de trainer bij het Nijmeegse NEC (En Ie See) waarvan de supporters vorig jaar na twee nederlagen de spelersbus opwachtten, waarna hij het seizoen afmaakte met een zesde plaats op de ranglijst en een plek in de bekerfinale. Dit seizoen ligt zijn nek weer op het hakblok, maar in tegenspraak met het motto ‘Die haalt de kerst niet’ mag hij tot begin januari nog even blijven bungelen. En als het dan onvermijdelijk zover komt is er weer één die de afkoopsom mag betalen omdat daar in de begroting natuurlijk geen rekening mee gehouden slash geen geld voor gereserveerd is: Marcel Boekhoorn. Deze clubfilantroop (Nijmegen, 1959) staat in de Quote 500 van rijkste Nederlanders op een achtste plaats met een geschat vermogen van 2,8 miljard euro. Een neus voor geld had hij op de lagere school al: hij bracht zelf geen kranten rond zoals de meesten van zijn klasgenootjes deden, maar liet hen de wijk lopen, gaf ze de helft van de opbrengst en stak de rest in eigen zak. Toch is hij ook van het meer filantropische motto 'Als je niet kunt delen, kun je ook niet vermenigvuldigen’: toen hij in 2005 zijn eerste grote deal maakte en met de verkoop van Telfort 300 miljoen verdiende, gingen alle spelers van zijn voetbalteam Oranje Blauw 4 na een mooi feestje met een paar ton en een luxe horloge naar huis. Het past wel in het vrolijke beeld van deze voormalige registeraccount, die in 1991 partner werd bij Deloitte & Touche en daarna zijn eerste vennootschap ‘Bowolar’ oprichtte wat stond voor ‘Boekhoorn wordt lachend rijk’. Na de megawinst van Telfort maakte hij die slogan opnieuw waar met bekende namen als McGregor, Hema en Bakker Bart, maar achter de schermen was hij ook actief in de handel met spuitbussen, koekjes, telecom, internet, sms-abonnementen, herenmode, dagbladen, hightech, aardolie, vastgoed, vluchtsimulatoren, kozijnen, deuren, laadpalen, lithium en cybersecurity.
Vanuit zijn kantoor in Rhenen kijkt hij rechtstreeks uit op het dagverblijf van de gorilla’s in Ouwehands Dierenpark dat ook eigendom van hem is en in 2015 landelijke bekendheid verwierf met de aankoop van twee panda’s uit China. Daarmee haalde hij zelfs het NOS Journaal, wat helaas niet het geval was met de aankoop van een zogenaamd zeldzame witte krokodil uit Taiwan, die na zijn eerste Nederlandse regenbui een doodgewoon groen exemplaar bleek te zijn. In de keuze van zijn levenspartners is hij al even uitbundig en internationaal. Zijn eerste showbizverovering was de Kroatische Tatjana Simic, de blonde actrice uit Flodder, vooral bekend van de legendarische uitspraak ‘Buurman wat doet u nu?’ toen ze in haar garage een APK op de rondingen van haar achterbumpers onderging. Nummer twee was Hind Laroussi, de zangeres met Marokkaanse roots die indruk maakte met haar optreden in Idols. Daarna kwam Estelle Cruyff langs, de ex van Ruud Gullit en Badr Hari en een botoxvolle nicht van Nummer Veertien. De vierde in deze rij is Rebecca Cabau van Karsbergen, jawel: de zus van, creatief met kunst en 24 jaar jonger. Gelet op de leeftijdsverschillen tussen de miljardair en zijn amoureuze trofeeën lijkt de inmiddels alweer 46-jarige Sylvie Meis weinig kans te maken om de volgende te worden, maar je weet het maar nooit. Zeker is wel dat zijn andere grootste liefde zoals hierboven ook al vermeld NEC is, dat hij jaarlijks uit de brand helpt met een paar miljoen uit de achterzak. Dat heeft hij zijn vader op diens sterfbed beloofd en het pleit zeer voor hem dat hij als suikeroom die afspraak nakomt. Het is weliswaar een bodemloze put, maar het is zijn geld en daar mag hij mee doen wat hij wil. Mag hij dus ook een vliegtuig huren om met zo’n vierhonderd gasten gedurende zes dagen zijn 65ste verjaardag in Tanzania te vieren? Ja, dat mag hij. Is het ook ethisch verantwoord, milieutechnisch handig en sociaal acceptabel? Nee, natuurlijk niet, maar het gaat ons niets aan, want (jawel) het is zijn geld en daar mag hij mee doen wat hij wil. Maar het had niet gehoeven. En Kenia was goedkoper geweest.
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.