Oeuvreprijs
Vanavond wordt tijdens het NOC*NSF Sportgala op Papendal bekend gemaakt wie de Sportvrouw, Sportman en Sportploeg van het Jaar worden. En om maar meteen met de deur in huis te vallen: de Paralympiërs mogen ze van mij allemaal de eerste prijs geven. Wat zij met of ondanks hun handicaps presteren verdient de allerhoogste lof, niemand uitgezonderd. Ik ga in die categorie dan ook geen voorspelling geven. Voor de Sportman van het Jaar komt eigenlijk maar één atleet in aanmerking: Harrie Lavreysen, hij won driemaal goud in Parijs. Zijn bovenbenen laten zich in één woord omschrijven als ‘uitdijen’ met de oerkracht van een Obelix. En toch gaat mijn persoonlijke award naar Worthy de Jong, de 3x3 basketballer die Nederland in de beslissende seconde van een bloedstollende finale tegen Frankrijk naar de gouden medaille gooide. Iedereen die dat gezien heeft weet nog waar hij was op dat ogenblik. Omdat hij voor vanavond de laatste drie niet haalde, adviseer ik om dat punt tot TV-sportmoment van 2024 te benoemen. Het kan wat mij betreft niet vaak genoeg herhaald worden (klik hier), en dat geldt ook voor het wanhopige commentaar van de Franse verslaggever. (‘Pas possible!’)
Bij de Sportploeg van het Jaar komt de jury tot een rijtje van drie: de gemengde estafetteploeg over de 4 x 400 meter, de baanwielrenners met de teamsprint en de 3x3 basketballers. Ze mogen het van mij alledrie winnen, maar de synchroonzwemsters Bregje en Noortje de Brouwer hebben met hun bronzen medaille in Parijs iets gepresteerd dat voor Nederland zonder meer uniek is in deze tak van sport, waar Rusland, China en Amerika doorgaans de lakens uitdelen. Ik had dus geen enkele reden kunnen bedenken om ze de titel niet te geven. Komen we tot slot bij de kandidaten voor de Sportvrouw, dan zien we dat een kandidaat ontbreekt: wielrenster Marianne Vos, geboren in 1987 en een erelijst (klik hier) om stil van te worden. Even voor uw beeldvorming: onze jongste wereldkampioene is Lotte van Drunen, de beste in de WMX (motocross). Zij was zes jaar toen Marianne Vos in 2013 voor de eerste keer gekozen werd tot Sportvrouw van het Jaar. Moet ik nog zeggen wie het dit jaar weer had moeten worden? Had het maar een oeuvreprijs genoemd.
En intussen worden de centjes verdeeld voor de nieuwe budgetten van de diverse sportbonden. Atletiek, roeien en hockey worden ruimschoots beloond voor hun Olympische prestaties, badminton en skateboarden vallen buiten de boot en de grootste klappen vallen bij tennis, BMX en judo. Vooral de laatste sport wordt keihard afgerekend op het armetierige optreden in Parijs, waar de judoka’s gemiddeld twintig seconden op de tatami stonden voordat ze vakkundig werden wegge-ippond. En toch maakt André Cats, directeur van sportkoepel NOS*NSF waar het geld verdeeld wordt, zich vooral ook zorgen over het gebrek aan financiële middelen voor het gebruik van kunstmatige intelligentie. Merkwaardig statement: ik heb nog nooit een robot de 400 meter horden zien lopen. Laat staan winnen. Over winnen gesproken, hier volgt, zonder kunstmatige intelligentie, mijn voorspelling voor vanavond: Harry Lavreysen, Sifan Hassan, 3x3 Basketball. Paralympiërs: allemaal. Coach: Eelco Meenhorst (roeien).
Copyright Peter Bonder.
Kijk ook op www.twentesport.com.