Olifanten

Amerika mag zichzelf nog steeds graag het land van de onbegrensde mogelijkheden noemen, maar zelfs onder Donald Trump is niet alles denkbaar. Zo oordeelde het Hooggerechtshof in Colorado onlangs dat een olifant geen mens is. Het college kwam tot deze opmerkelijke uitspraak nadat de dierenrechtenorganisatie Nonhuman Rights Project (NhRP) een proces had aangespannen namens Jambo, Kimba, LouLou, Lucky en Missy. Deze vijf oudere Afrikaanse olifanten verblijven in de Cheyenne Mountain Zoo, een zoölogisch reservaat in Colorado Springs. NhRP wilde gedaan krijgen dat de massieve viervoeters bevrijd zouden worden op basis van het argument ‘habeas corpus’ (Latijn voor ‘dat je het lichaam hebt’), een rechtsbeginsel om de wettigheid van gevangenschap te toetsen. Op basis van getuigenissen door diverse biologen probeerde de groep de rechters ervan te overtuigen dat olifanten – net als mensen – zeer intelligent, sociaal en mobiel kunnen zijn en over veel cognitieve vaardigheden beschikken waaronder empathie en zelfbewustzijn, terwijl het gevaar bestaat dat ze zich gaan vervelen en daardoor stress ervaren als ze worden opgesloten, wat in het uiterste geval zelfs hersenschade kan veroorzaken. Helaas voor de olifanten én voor de activisten ging het Hooggerechtshof hierin niet mee ‘omdat het habeas-principe alleen van toepassing is op mensen en niet op dieren’ wat evenwel niets afdeed aan de waardering ‘voor deze majestueuze dierensoort in het algemeen en deze vijf olifanten in het bijzonder’. Of zo’n proces ook in Nederland mogelijk is? Deze vraag legden we aan de hand van twee foto’s voor aan onze olifantenkenner Ivorianus Trompettus (‘zeg maar Ivo’). Laat de eerste foto maar zien, jongens.

Twee koeien

‘Eh…, sorry, maar dit lijken me geen olifanten.’

VVD-coryfeeën

‘Ah, ja, dit lijkt er meer op. We zien hier twee typische exponenten van de nieuwe generatie. Het mannelijke exemplaar lijkt op het eerste gezicht heel joviaal en sociaal, waarbij hij je de indruk geeft dat je zijn allerbeste maatje bent, met veel hé, hoi, hallo in menselijke termen, maar in werkelijkheid is hij een allemansvriend die met alle winden meewaait. Hij veinst leiderschap, maar is onbetrouwbaar en heeft niet het spreekwoordelijke olifantengeheugen van zijn soortgenoten, met bovendien maar weinig actieve herinneringen. Kan het zijn dat hij pas geleden een nieuwe functie in de groep gekregen heeft? Ja? Dan kun je aan ‘m zien dat hij daar nog helemaal niet aan toe is. En hij heeft ook geen succes bij de vrouwtjes, ze noemen ‘m niet voor niets ook wel ‘Slurfje’. Het is geen Bokito, hè? Het zou me niets verbazen als hij op mannetjes valt. Of zij dat jammer zou vinden? Nee hoor, deze dame is een ijskouwe tante die in de kudde de bijnaam ‘Ekstertje’ heeft omdat ze dol is op alles wat glimt, glanst en glinstert. Ze denkt megapopulair te zijn en verbeeldt zich heel wat, maar het is geen teamspeler en ook geen leuke kameraad. Er wordt achter haar rug heel wat geroddeld. Als ik haar karakter moet omschrijven? Dominant en agressief, vals en gemeen, eigenlijk ook wel een beetje zielig zo helemaal alleen. Ik heb geruchten gehoord dat ze plastische chirurgie heeft gedaan aan haar enorme oren, daar zou ik niet van opkijken, ze is er ijdel genoeg voor. Het liefst zou ze de hele dag voor de spiegel staan.’


Copyright Peter Bonder.