Hufter
Kilmar Abrego Garcia woonde lange tijd in Amerika als een migrant uit El Salvador. In zijn geboorteland zou hij lid zijn geweest van een criminele bende waardoor hij het stempel kreeg van een illegale vreemdeling en buitenlandse terrorist. In werkelijkheid was hij de echtgenoot van een Amerikaanse vrouw met wie hij twee kinderen kreeg en voor wie hij als metaalbewerker de kost verdiende. Halverwege maart van dit jaar werd hij met veel vertoon van macht gedeporteerd naar een beruchte gevangenis in El Salvador, vanwaar hij intussen is overgeplaatst naar een andere locatie met wat betere (lees: minder middeleeuwse) omstandigheden. De hoogste rechters van Amerika hebben op basis van de grondwet beslist dat hij terug moet naar Amerika, maar president Donald Trump weigert dat omdat dit nu ‘een zaak voor de autoriteiten in El Salvador’ is. Het is het doorzichtige excuus waarmee hij zich verschuilt achter zijn eigen masker van presidentiële onfeilbaarheid dat hij voor zichzelf heeft geschapen. Donald Trump gebruikt het Oval Office in het Witte Huis als de boardroom van een maffia-organisatie: hij is de capo di tutti capi, JD Vance is zijn consieglere en bij de open haard zitten zijn hitmen klaar om de tegenpartij te intimideren met een ‘offer they can’t refuse (nothing personal, strictly business)’. Kilmar Abrego Garcia is voorlopig het kansloze slachtoffer van een ernstige karakterstoornis in de defecte persoonlijkheid van de president: handelen op basis van rancune, oordelen aan de hand van desinformatie en aantoonbare fouten niet toe willen geven. Kijkt u maar even mee in de showroom. De rechter in bovenstaande kwestie is ‘een radicaal linkse mafketel, een onruststoker en agitator, treurig genoeg aangesteld door Barack Hussein Obama’. (Let u vooral ook even op dat tussenvoegsel ‘Hussein’.) Vertegenwoordigers van persbureau Associated Press (‘Dat zijn zieke lui’) mogen niet meer in het Witte Huis aanschuiven omdat ze weigeren de Golf van Mexico de Golf van Amerika te noemen. Een advocatenkantoor dat diensten had verleend aan de presidentiële campagne van Trumps tegenstander in 2016, Hillary Clinton, moet zich voor de rechter verantwoorden vanwege ‘het ondermijnen van democratische verkiezingen, de integriteit van het rechtssysteem en eerlijke rechtshandhaving’. De universiteit van Pennsylvania die een transgender atleet heeft laten meedoen aan een zwemwedstrijd loopt miljoenen aan subsidies mis en wordt weggezet als ‘een grap, het doceert haat en domheid’. Saillant detail, toppunt van domheid: meneer wil sporters die X op hun ID hebben staan weigeren op ‘zijn’ Olympische Spelen van volgend jaar in Los Angeles. Probleempje: hij gaat daar niet over, dat beslist het IOC. Donald Trump is het schrikbeeld van de vervelende klootzak die je buurman wordt en van wie je alleen maar kunt hopen dat hij snel weer opdondert. Maar je weet ook dat je er nog minimaal vier jaar aan vast zit en dat de kans groter is dat jij je huis uit moet. De conclusie is duidelijk: we hebben hier te maken met een eersteklas hufter van buitenaards formaat. En dus is de vraag: hoe hufterproof is Amerika? Hoe lang houden ze deze proleet nog aan de macht?
Copyright Peter Bonder.