Aanslag
Vanwege een vernauwing in het dijbeen zat ik in de wachtkamer bij de vaatchirurg waar ik niet eens de jongste was. Op het tv-scherm liep een herhaling van het NOS Journaal met de beelden van migratieminister Marjolein Faber die haar ongenoegen uitte over de geplande tripjes voor vluchtelingenkinderen. Het viel me op dat de reacties bij de patiënten niet mals waren en varieerden van ‘Wat een vervelende vrouw is dat toch!’ tot ‘Waar bemoeit dat mens zich mee?’ De verontwaardiging was unaniem en in het verlengde daarvan kon ook haar grote blonde leider zo te horen weinig goeds doen. Het sterkte me in de hoop dat in ieder geval mijn generatie schoon genoeg heeft van het geblaf, het geloei en het geblaat van de PVV-kudde. De peilingen gaan de goede kant op, Nederland krijgt langzaam maar zeker door dat het wordt gekaapt, gegijzeld en belazerd door een stel imbecielen met een grote bek. Zie ze zitten in de Tweede Kamer, als ze er al zijn, de Hidde Heutinkjes met hun HH-Erlebnis. Ze kunnen niets, willen niets, mogen niets van hun politieke vereniging met twee leden (1. Geert Wilders en 2. een stichting waarin hij de scepter zwaait). Ze kunnen alleen anoniem en off the record kritiek uiten op hun fractievoorzitter. Ze krijgen niets voor elkaar. Ze vallen hun eigen ministers aan, spreken zichzelf tegen en houden hun kiezers voor de gek. Ze stellen een Auschwitz-methode voor (‘Stehbunkers’ voor acht man die staand moeten slapen) om het cellentekort op te lossen. Ze rijden demonstranten van XR het ziekenhuis in als die niet op tijd aan de kant gaan. Ze hitsen omwonenden op en mobiliseren knokploegen uit de omgeving om met verfbommen, vuurwerk en varkenskoppen te protesteren tegen de mogelijke komst van een AZC in hun buurt. Ze dromen van de gefixeerde gifmenger als hun minister-president maar worden wakker in een natte broek vol verspilde illusies. Ze laven zich als loopse Pavlov-honden aan het kwaadsappige speeksel uit de gistende mondhoeken van Johan Derksen, Wierd Duk en de andere haatopa’s van Vandaag Inside. Het zal ze niet helpen, alleen weten ze het zelf nog niet. Bij een van hun boegbeelden is de wanhoop zelfs zo groot dat hij in zijn dagelijkse ‘Briefje’ van zaterdag 10 mei een aanslag door moslims oppert als een mogelijkheid om zijn idool aan de macht te laten komen: ‘Jij wordt nooit premier. Jou wacht, zolang je onder de pak ‘m beet 60 zetels blijft, een cordon sanitaire. En om bóven de 60 zetels te komen, is de 55 jaar geleden afgeschafte herinvoering van de opkomstplicht bij verkiezingen nodig. Of een héél grote aanslag door moslimterroristen in Nederland…’ Jawel, u leest het goed: ‘Of een héél grote aanslag door moslimterroristen in Nederland…’ En dan durven ze nóg te beweren dat het gevaar van links komt. Ik mag toch hopen dat die vaatchirurg betere argumenten heeft.
Copyright Peter Bonder.