Eftelingbonus

6 mei 2025

Je kunt van de PVV veel zeggen, maar de fanatieke volgelingen in de eenpersoonssekte van Geert Wilders weten de belangrijke zaken wel te onderscheiden van de simpele onbenulligheden die het leven nodeloos ingewikkeld maken. Zo weigerde migratieminister Marjolein Faber, die de Eerste Kamer en de Raad van State al maanden tevergeefs laat wachten op een solide basis van een gedegen asielwet, te tekenen voor de verlening van koninklijke onderscheidingen aan vrijwilligers die vluchtelingen hadden geholpen met taallessen en andere ondermijnende inburgeringsactiviteiten. Het voorspelbare gevolg van deze louter symbolische exercitie was een onvoorstelbaar pandemonium in de Tweede Kamer die zelden tevoren het decor zal zijn geweest voor zoveel zinloze woede, opgekropte frustratie en authentiek chagrijn. Niet dat het ook maar iets opleverde, overigens: aan het eind van het ontluisterende debat gaven ze elkaar allemaal weer een hand en de minister bleef gewoon zitten, met kilo’s blunderkit vastgekoekt aan haar politieke scheetkussen van massieve leeghoofdigheid. Uit datzelfde vaatje werd getapt toen een groep jongeren uit een AZC in het Friese Sint Annaparochie een uitje zou krijgen naar de Efteling, nota bene het favoriete pretpark van Geert Wilders, met de Droomvlucht als zijn persoonlijke topattractie. Wanneer ik asielzoeker was, en ik wist dat de Efteling het favoriete pretpark van Geert Wilders is, dan zou ik daar helemaal niet meer naar toe willen, maar oké: het bezoek zou plaats vinden in het weekend van de lokale kermis, om onrusten zoals vorig jaar te voorkomen toen groepen jongeren uit beide kampen de fysieke confrontatie zochten. Toen het nieuws van het tripje bekend werd reageerde mevrouw de minister als door de Python gebeten: ‘Ho, dit gaan we dus niet doen. Ik vind het on-uit-leg-baar om deze jongeren op kosten van de belastingbetaler naar de Efteling te sturen. Geen sprake van’. En dat was natuurlijk weer spekkie naar het bekkie van haar Piraña die hier gretig zijn tanden in zette: ‘Heel goed. Geen gratis uitje naar de Efteling. Ik weet nog wel een ander uitje dat wél kan: met zijn allen in een bus het land uit. Veel plezier’. Kijk, zo pakken we dat aan, met de PVV van de Python en de Piraña. De boodschap is duidelijk: de Efteling is voor ons, net als de Hornbach, de Libelle en de Bastognekoek. Handen af van de suikerspin. Voor de asielzoekers resten het spookhol, het doolhof en de kop van jut. Laatste nieuws: voor de Gewone Man, zeg maar het Jan-Lul-alternatief voor de Hardwerkende Nederlander van Dylan Yesilgöz, komt er nu een Eftelingbonus. Dat is weliswaar, na de Boodschappenbonus, opnieuw een fopsigaar uit eigen doos, maar daar gaat het nu even niet om. Het gaat om het idee dat gelukzoekers vooral niets mogen. Hun sprookje is uit. En ze leefden nog lang en ongelukkig.