Type twee

Op mijn leeftijd word je regelmatig gevraagd en ongevraagd geconfronteerd met mogelijke risico’s voor je gezondheid die met het stijgen van de jaren te maken kunnen hebben. Daar is niks op tegen, integendeel: je kunt niet alles weten en een mens is nooit te oud om te leren. Het wordt evenwel een ander verhaal als de betutteling genadeloos toeslaat, hovaardige voogdij verward wordt met het geven van neutrale informatie en je vanuit de onderliggende hurkstand wordt toegebrabbeld alsof je een dementerende debiel bent. Neem nou dit zenuwslopende reclamespotje van het Diabetesfonds (klik hier). We zien dus een argeloze voorbijganger vanuit het niets aangesproken worden door een zeldzaam zelfingenomen griezelige klier (toegegeven, de casting is geniaal) waarbij de volgende dialoog ontstaat:

Hé, hoe is het?

Eh, goed.

Ja, nog wel. Ik kan zorgen dat je last krijgt van je hart, je nieren of erger, ook al leef je voor je gevoel best gezond.

En jij bent?

Diabetes, type twee.

Je zou er spontaan jeuk van krijgen, en daarmee komen we bij de campagne tegen gordelroos, een ellendige aandoening die het dagelijks leven van de patiënt tot een ware hel kan maken en waarvan de meest heftige symptomen al niet zelden hebben geleid tot zelfmoord en euthanasie. Maar wat doet de regering, in dit geval het RIVM, het rijksinstituut voor volksgezondheid en milieu? We krijgen een website te zien die niet veel verder gaat dan voor de hand liggende vragen (Hoe herken ik gordelroos, hoe krijg ik gordelroos en hoe voorkom ik gordelroos?) en verder wordt het vooral over gelaten aan commerciële partijen als GlaxoSmithKline in Amersfoort, de Nederlandse tak van deze Engelse multinational, een van de vijf grootste farmaceutische ondernemingen ter wereld met een omzet van ruim veertig miljard en een netto winst van meer dan zes miljard. Onder het bedrijfsmotto ‘Do more, feel better, live longer’ werd in 2022 een riant overnamebod van Unilever voor de consumentenproducten (waaronder Sensodyne, Aquafresh, Voltaren en Otrivin) achteloos afgewezen. Er zit, kortom, ruim voldoende vet op de ribben, maar de website houdt het bij een flinterdun kennisquizje en een mager itempje als ‘Roos geeft antwoord’. Roos? Ach ja, natuurlijk, gordel-Roos, hoe verzinnen ze het. Zeg dat wel, en dan hebben we nog mazzel dat ze het geen ‘Jeuk is niet leuk’ hebben genoemd. Als ze al dat geld dat daarmee over de balk wordt weggegooid nou eens besteed hadden aan het betaalbaar maken, of gratis beschikbaar stellen, van dat peperdure vaccin tegen gordelroos, dan hadden ze echt iets gedaan voor de volksgezondheid. En kan het misschien ook eindelijk een keer stoppen met dat jeukwekkende ge-je en ge-jij? We zijn toch gewoon volwassen mensen? Of geldt hier ook type twee?


Copyright Peter Bonder.