Bier Zoekt Vrouw
Vroeger, toen ik nog een old skool bierdrinker was, heette het gewoon pilsje. Soms was het, bijvoorbeeld op de hockeyclub, biertje. (Legendarisch verhaal, echt gebeurd, van de hockeyer die de barman vraagt: Heb je een fluitje voor me? Nee, maar wel een Amsterdammertje.) Heineken was paardenpies of uilenzeik. We deden niet aan goudgele rakkers of een spaatje geel, al vond ik later als manager van EHV Heren I de groene bidon wel een mooie vondst. Vandaag de dag zijn hoppethee, tarwesmoothie en (geniaal) dagschotel veel gebruikte b-woorden in wat eigenlijk altijd vooral een macho gebeuren is geweest sinds het grachtenwater van Amstel adverteerde met ‘Dit is de man, en dit is zijn bier’. Er is zelfs een tijd geweest dat de nul-punt-nul-variant homo-limonade genoemd werd, maar sinds vorig jaar is er Mannenliefde, het eerste bier van brouwerij Oedipus, volgens het persbericht (ik verzin dus niet zelf, jammer genoeg) ‘een frisse, lichtbittere saison met hinten van limoengras, Szechuan pepers en de Sorachi Ace hop. De combinatie van deze ingrediënten maakt het een kruidig en droger bier doordat de meeste suikers door de gist worden opgegeten’. De exposure van deze smaakexplosie (daar ben ik weer) maakt buiten de darkroom het verschil tussen ‘Mag ik nog zo’n Hoppy White Spicy Mango?’ en doe maar een biertje waarvan de meeste suikers door de gist worden opgegeten. Als het maar schuimt in de kraag. Maar met de Pride-maand juni op de kalender is het als transvrouw en/of lesbolady natuurlijk ook wel lekker om met een verantwoorde string in de welgevormde bilnaad te hopsoppen op de komst van Lesbier. Jawel: u leest het goed, Lesbier van Queer Beer. Ik citeer weer even het persbericht: ‘Lesbier Honey Citrus Blond is een verfrissend bier met karakter. Gebrouwen met echte imkerhoning en pittige citroenschil is dit een gedurfd eerbetoon aan de kracht, diversiteit en schoonheid van vrouwen overal ter wereld. De heldere citrustonen combineren perfect met de milde zoetheid van honing, wat resulteert in een uitgebalanceerd en dorstlessend bier: licht, fris en een tikkeltje rebels – precies zoals we het graag hebben’. Lesbier – snapt u ‘m? Een samensmelting (oei) van dorst lessen en lesbisch zijn en dan krijg je dus Lesbier. Voor vrouwen door vrouwen. De enige man die er aan te pas komt is de imker, pardon: de échte imker, dus niet zo’n wassen neus die het er maar even ‘bij’ doet. Lesbier is namelijk niet zomaar een biertje: van elk verkocht blikje gaat tien cent naar Hivos, een organisatie die zich inzet voor de rechten van lesbische, biseksuele en queer vrouwen waar ook ter wereld. Ik zou zeggen: zet ‘m op, dames, open dat dorstige huigkanaal en hengst dat goddelijke vocht naar binnen, geniet ervan met volle teugels. En intussen zitten de mannen alweer klaar om een mooie bijnaam te verzinnen, ik ben er zelf alvast mee begonnen: liklollie, befbeugel, gleufslurper, pruimtuitje, kutkruik, zuigkaraf, pinkdrink, glijgerei, flamoesflacon – de mogelijkheden zijn net zo eindeloos als de doos van de buurvrouw. Mooie slogan ook: Lesbier, niet voor de poes. Maar wat het ook wordt, de vraag ‘Potje bier?’ zal nooit meer dezelfde zijn.
Copyright Peter Bonder.