Verraden?
Ze moeten zich allemaal kapot schamen, al die politici die moord en brand schreeuwen dat ze door het tienpuntenrampenplan van Geert Wilders zijn overvallen (lees: voor lul zijn gezet). Ze hadden kunnen weten, sterker nog: ze hadden móeten weten dat ze zich overleverden aan een rancuneuze autist met bombastische neigingen en een kettingzaag op z’n koortslip. Ach, wat hadden ze het zwaar. Mona Keijzer die als een verzopen zeemeermin liep te pruillippen van ‘Hij heeft het land verraden!’ Verraden? Er is er maar een die de boel verraden heeft en dat is Mona Keijzer die niet wist hoe gauw ze het CDA voor de BBB moest ruilen om met de PVV een zachte landing op het pluche kussen te kunnen maken. En intussen knaagt ze openlijk (‘Je moet nooit nee zeggen’) aan de stoelpoten van haar aanvoerster, Caroline van der Plas, opgetrokken uit carbid, stikstof en ammoniak als het boerenboegbeeld van de Zwarte Cross. (‘Goa’j met trekkers kiek’n?’) Dylan Yesilgöz met haar bling bling-couture op de catwalk van het Binnenhof: ‘Onverantwoord hoe laks hij omgaat met de belangen van Nederland, ik ben dus echt boos’. Zegt nota bene dezelfde vrouw die met glasharde nareis-op-nareis-leugens (het zouden er vele duizenden zijn, het waren er zeventig) het vorige kabinet opblies en de sluisdeuren wagenwijd openzette voor het binnenvaren van de donkerbruine baggerboot vol racistische drek. En dan iemand anders (‘Meneer Timmermans’) van arrogantie beschuldigen, je moet maar durven met dat smalende lachje als die geparfumeerde drol in de boterberg voor je kapspiegel ontploft. Nicolien van Vroonhoven, ach gut, Freule van Vroonhoven, nu al een vergeelde voetnoot in het parlementaire poesie-album. Maar de allerergste is toch wel (opnieuw) Ingrid Coenradie die willens en wetens bij het kruisje tekende toen ze namens de PVV aan de macht kon ruiken en nu ineens flink gaat doen volgens de aloude vaderlandse traditie van na 40-45 toen half Nederland zogenaamd in het verzet had gezeten. Weg ermee, weg met al die bordkartonnen nepfiguren. Nederland snakt naar de paar normale politici die er nog zijn. Geen ijdeltuiten als Ronald Plasterk en Kim Putters. Gewone partijen die wetenschappers, rechters en journalisten niet belachelijk maken, maar serieus nemen en in hun waarde laten. Geen klaplopers in de Tweede Kamer die alleen naar hun werk komen om op de bankjes te roffelen. Geen schreeuwende onheilsprofeten die hel en verdoemenis preken over de ‘ondergang van Nederland’ met flauwe woordspelingen als ‘Nederlandse Sabotage Club’ (NSC ha ha ha). Geen racistische staatssecretarissen voor wie de ambtenaren zich kapot moeten schamen. We zetten Urk, Katwijk en Sint-Willibrord op Marktplaats. Pieter Grinwis op financiën, Sybrand Buma minister-president. Laat het maar saai zijn, clowns zijn voor het Arend Jan Boekestijn-circus van Vandaag Inside. En we luisteren naar grappenmakers die er echt toe doen (klik hier).
Copyright Peter Bonder.