Hoop

12 juli 2025

Op 2 juli was het een jaar geleden dat het extreem-rechtse kabinet van Dick Schoof begon te regeren onder het motto ‘Hoop, Lef & Trots’. Van deze drie thema’s was de hoop al snel vervlogen, is de trots er eigenlijk nooit geweest en heeft de lef plaats gemaakt voor angst, paniek en chaos – de drie kernwaarden in de moderne symboolpolitiek van uitlokken, haatzaaien en zwartmaken. Mensen eerst angst aanpraten (zie Coevorden, zie Sint-Michielsgestel, zie Budel), dan knokploegen mobiliseren (varkenspoten, vuurwerkbommen) en vervolgens de zondebokken brandmerken (woningtekort, arbeidsmarkt). Langzaam maar zeker wordt het racismevuurtje opgepookt waarbij sluimerende mechanismen erkende normen, gangbare principes en solide deugden als zorg, opvang en solidariteit legaal criminaliseren. Vlak voor het reces nog even belletje trekken terwijl ze toch wel weten dat de Raad van State en de Eerste Kamer er gehakt van maken, om in de Leger des Heils-terminologie van de kop soep en het stuk brood te blijven. Er zijn zelfs mensen die in onschuldige waterijsjes een deel van het complot zoeken, getuige deze brief aan De Volkskrant van een lezer uit Enschede: ‘Het moet me toch even van het hart. Al die foto’s de afgelopen dagen van onze geliefde en overhitte bejaarde medemens die verlekkerd aan felgekleurde waterijsjes zitten te likken en te zuigen. Deze koele versnaperingen zitten barstensvol suiker, vet en kleurstoffen en zijn per definitie zeer ongezond. Of er is door de leiding van de woonappartementen en verzorgingstehuizen niet nagedacht over de desastreuze gevolgen. Of men heeft bewust gekozen voor een snelle en stille uitdunning van het teveel aan bejaarden’. Toe maar. Een waterijsje als geheim wapen om de medemens uit te dunnen. Terwijl medemenselijkheid juist niet meetelt voor dit kabinet. Want of we nu een brief van de regering willen dat het zo’n vaart niet zal lopen met het PVV-plan om illegaliteit strafbaar te stellen, of de plechtige belofte dat je voor hulp aan asielzoekers zonder een verblijfsvergunning niet metéén de gevangenis in gaat, onthou wel deze boodschap: ‘Medemenselijkheid staat niet in de wet’. Hij zei het echt, onze minister voor justitie en migratie David van Weel namens de VVD: ‘Medemenselijkheid staat niet in de wet’. Volgens minister-president Dick Schoof ‘verdient het allemaal niet de schoonheidsprijs’ wat in zijn jargon net zo veel betekent als ‘dit is zwaar kut’. En als we het helemaal echt niet meer weten dan is hij niet te flauw om het ons nog eens haarfijn uit te leggen (fragment uit Nieuwsweekend van Max, 5 juli): ‘Ik denk dat het vertrouwen ook heel veel te maken heeft met de manier waarop de discussie in het parlement heeft plaats gevonden waarbij we de polarisatie in de samenleving ook terug gezien hebben in het parlement, dan ontstaan er ook grote zorgen over de effectiviteit van het kabinet en dat soort dingen draagt allemaal niet bij aan de kwaliteit van het vertrouwen en ik hoop en ik heb die hoop steeds gehad en die hoop hou ik ook voor de komende periode dat mensen in Nederland niet zoveel verlies in het vertrouwen gaan krijgen dat ze niet meer gaan stemmen’. Die heeft de hoop nog niet opgegeven.