Pizzagleuf
Amsterdam was ooit, nog niet eens zo lang geleden, de homo-hoofdstad van Europa. Overal in de stad konden twee geliefden van hetzelfde geslacht hand in hand over straat lopen zonder nageroepen, uitgescholden of gemolesteerd te worden. Vandaag de dag is van die gastvrijheid, erkenning en tolerantie weinig tot niets meer over en je zou dus denken dat het gemeentebestuur in het algemeen en haar burgemeester in het bijzonder zich druk zouden maken om hierin verandering te brengen. Zij wekken namelijk voortdurend de indruk dat hun stad – ‘Amsterjjjjdam’- qua normen en waarden zo niet als de hemel, dan toch zeker als het paradijs op aarde beschouwd dient te worden - waar ik als argeloze provinciaal gelet op de homofobe ontwikkelingen eerder het begrip mekka zou verwachten. Maar nee, mevrouw ging geheel volgens de oud-Hollandse traditie van het opgeheven vingertje dat de rest van de wereld voor de laatste keer waarschuwt liever naar Boedapest om daar mee te liften op de internationale onvrede over de vijandige bejegening van de lokale Gay Pride-parade door de Hongaarse regering van homohater Viktor Orbán. Geen misverstand: deze reactionaire brulboei verdient ons aller minachting vanwege zijn middeleeuwse opvattingen, opruiende verdachtmakingen en conservatieve wereldbeeld inzake de intermenselijke verhoudingen anno 2025. Hij en andere geslachtsgestoorde kruistochtgenoten als Donald Trump, Vladimir Poetin en J.K. Rowling, de schrijfster van Harry Potter, kunnen immers niet genoeg bespot, besmaad en bestreden worden. Niettemin lijkt me juist op dit heikele punt enige bescheiden terughoudendheid meer op zijn plaats dan de verregaande, misplaatste en ongezonde bemoeizucht die nu inzake Hongarije aan de dag wordt gelegd. Alsof ze in het land van de tokajer, Franz Liszt en de goulash zitten te wachten op de bedenkers van de oranjebitter, de klompendansers van de horlepiep en de huurmoordenaars van de rolmops. Bovendien is er behalve de onwelriekende queervrees nog meer dat inwoners en bezoekers van onze hoofdstad– letterlijk en figuurlijk – de adem doet benemen, en dat is de meurende overlast die opgetast huisvuil, schimmelende etenswaren en andere welvaartsrestanten van onze vraatzuchtige wegwerpmaatschappij veroorzaken.
De stank is regelmatig niet te harden en zeker na enkele hoogzomerse dagen vergelijkbaar met die van het open riool in een miljoenenstad van een derdewereldland. Volgens deskundigen komt daarbij niet alleen het menselijk welbevinden, maar ook de nationale volksgezondheid in de gevarenzône. Met het oog op het naderende toeristenseizoen heeft de gemeente daarom enkele maatregelen in het vooruitzicht gesteld waaronder de inzet van afvalcoaches die mensen erop moeten aanspreken om hun rotzooi op te ruimen – oftewel de opvoeding moeten geven die u en ik gewoon van huis uit hebben meegekregen. Er staat niet bij over welke fysieke en mentale eigenschappen deze functionarissen dienen te beschikken om zich staande te kunnen houden in de te verwachten interactieve conversatie met de mondige burger. (‘Waar bemoei je je mee, eikel?’) Verder komen er afvalbakken met speciale openingen, zogeheten pizzagleuven, voor de bekende vierkante dozen. Met name van de combinatie gleuf en doos verwacht ik in de communicatie weinig praktisch heil, behalve in de ludieke hersencellen van de creatieve breinen op de sociale media waar de gemeente de campagne gaat vormgeven. Het zou Queen Halsema derhalve sieren als ze op 2 augustus verkleed als pizzakoerier met een doos in haar gleuf meedoet aan de bootjesparade. Het zilte aroma van haar Frutti di Mare kan uitstekend weggespoeld worden met het grachtenwater dat in haar paaldorp onder de merknamen Heineken en Amstel kennelijk nog steeds als bier wordt verkocht. Los daarvan is misschien ook de volgende vraag niet geheel ten onrechte aan de orde: hoe zou zij het vinden als haar collega van – ik noem maar een willekeurig voorbeeld – pakweg Boedapest pontificaal naar haar stad zou komen om daar met veel selectief vertoon van hovaardige bevoogding, politieke correctheid en het hoogste deugdiploma publiekelijk misbaar te maken over de gore bende van stinkende composthopen in de openbare ruimten? Overigens denk ik bij een afvalcoach meer aan een dieetspecialist van de Weight Watchers. Gelet op de ernstige obesitasverschijnselen bij Viktor Orbán lijkt me die in Boedapest ook beter op zijn plaats dan een elitaire pizzagleuf vermomd als burgemeester van ‘Amsterjjjjdam’.
Copyright Peter Bonder.