Fritsch Barend

5 augustus 2025

Dat kan alleen in het Nederland van Johan Derksen en Jan Slagter: iemand cancelen om een filmpje dat niet bestaat. Dit even zeldzame als macabere noodlot overkwam Özcan Akyol, beter bekend onder zijn geuzennaam Eus. Ik zal u even bijpraten: deze migrantenzoon uit Deventer die zich had ontwikkeld van bajesklantje tot knuffel-allochtoon annex media-fenomeen (tv-presentator, voetbal-analist, columnist) was groot gemaakt door zijn veelvuldige optredens als sidekick bij Matthijs van Nieuwkerk, de plaatsvervanger van Onze Lieve Heer tijdens zijn dictatoriale schrikbewind achter de schermen van De Wereld Draait Door. Bent u daar nog? Dan moet ik u er bij vertellen dat Eus de fout maakte om zijn hand te overspelen en te melden dat hij een filmpje had van de gepleegde grensoverschrijdingen – dat hij vervolgens niet kon laten zien, hoogst waarschijnlijk omdat het gewoon niet bestond. Dat kwam hem te staan op de voorspelbare woede van Johan Derksen die hem vanwege verregaande ondankbaarheid voor eeuwig verbande uit de gastenlijst van Vandaag Inside, even vergetend dat hij zichzelf nog niet zo lang geleden nogal klunzig in de nesten had gewerkt met een verzonnen lulverhaal over een kaars in de kut van een bewusteloze hoer – dit om even het perverse niveau van zijn liederlijke lustgevoelens over het mannelijk gerief in het algemeen en de positie van de vrouw daarbij in het bijzonder te omschrijven. Daarna was het de beurt aan bejaardenbroeder Jan Slagter van euthanasiesoos MAX die Eus rechtstreeks in de uitzending van een babbelshow ontsloeg, kennelijk niet wetende dat een van hun contractueel vastgelegde programma’s voor het nieuwe seizoen (Sterren Op Het Doek) reeds lang en breed opgenomen was. Maar het kan altijd nog onbenulliger, en smakelozer vooral. Je kunt in dit land namelijk niet eens fatsoenlijk doodgaan: vraag het maar aan de nabestaanden van Derk Sauer, de socialistische mediatycoon die een ongeluk op zijn zeilboot niet overleefde omdat hij een rots niet kon ontwijken.

Hoewel we overal konden lezen dat hij een luis in de pels van het Kremlin is geweest is de kans vele malen reëeler dat Vladimir Poetin nog nooit van hem gehoord had, laat staan ook maar een seconde wakker heeft gelegen van zijn ellendige levenseinde – wat natuurlijk niet wegneemt dat het een buitengewoon aardige, vrolijke en slimme gast was. En wat is het dan weer hopeloos irritant dat zijn dagverse nagedachtenis genadeloos wordt geconfisqueerd door de dominee van de dood, de prelaat van het paradijs en de heraut van het hiernamaals, de zerkzalver voor wie geen lijk veilig en geen leed heilig is: Frits Barend, grafdelver van de grachtengordel. Want u weet het, hè: er geen kan BN’er ontslapen of Frits Barend heeft hem of haar uiterlijk gisteren nog gesproken, niet zelden samen met Jeroen Krabbé, die andere gediplomeerde ramptoerist met onbeperkte kerkhofvergunning. En dan is er altijd wel een medium, in dit geval Het Parool, dat hem een podium biedt om zijn morbide liefhebberij uit te oefenen, ik citeer nu even letterlijk: ‘Je hebt goede vrienden en hele goede vrienden. Derk was een hele goede vriend. Derk was een mensch – met sch. Je kon altijd op hem bouwen en je had nooit gezeik. We belden elkaar om de dag. De dinsdag van het ongeluk belde ik hem, maar ik kreeg hem niet te pakken. Toen belde Ellen me terug’. (-) ‘Daar lag hij. Ik heb ’m nog een aantal vragen kunnen stellen. Of zijn zoon Pjotr het kon overnemen. Derk kon niet meer praten, maar wel ja en nee knikken. Hij knikte ja’. Gatverdamme. Daar lag hij. Kon niet meer praten. Knikte ja. Dat je het uit je bek durft te krijgen en daarbij alle gepaste privacy, fatsoen en discretie minacht getuigt ervan dat je een egocentrische proleet bent. Dat een zichzelf serieus nemende krant het ook nog eens optikt en verspreidt is een belediging voor de persvrijheid. Zo te moeten heengaan, als Fritsch – met sch! - Barend je op je sterfbed nog een aantal vragen heeft kunnen stellen. Dat je dat niet bespaard is gebleven. Het zal een gruwelijke dood geweest zijn.