De Vierde Man
Geen misverstand: van mij had Joseph Oosting niet weg gehoeven. Ik had al een zwak voor de man die me definitief voor zich won door de manier waarop hij vorig jaar, toen het na de winterstop ook al niet echt lekker ging, reageerde op een vraag van de lokale Valentijn Driessen ‘of het crisis was bij FC Twente’. Zijn antwoord was er eentje voor de eeuwigheid: ‘Crisis is het in het Midden-Oosten’. Daar werd het voetbal in de Beugel Bunker overigens niet beter van, integendeel, maar of dat nou alleen aan de trainer lag? Volgens de sponsors en de supporters wel, want na de valse start van dit seizoen was er geen houden meer aan. Nu kunnen we ons allemaal de tijd nog herinneren dat sponsors geacht werden om na de wedstrijd met bladen bier en bakjes bitterballen rond te gaan en zich verder niet met het technische gedeelte te bemoeien, en supporters beschouwd werden als een lucratief verdienmodel, maar die tijd is kennelijk voorbij. FC Twente kon de kritiek van de vierde en vijfde colonne niet weerstaan en dan is de trainer het voor de hand liggende slachtoffer, ook al gaat dat misschien wel ten koste van de persoonlijke vriendschap, zoals technisch directeur Jan Streuer met misplaatst gevoel voor pathetiek liet optekenen. Of was het schuldgevoel? Zijn rol in deze heikele kwestie is op z’n minst schimmig te noemen, gelet op de dubieuze kwaliteit van de selectie die onder zijn verantwoordelijkheid op vitale punten veel heeft ingeleverd. Je weet al een heel seizoen dat Mikael Sadilek, Sem Steijn en Michel Vlap zullen vertrekken, en je komt met discutabele vervangers van veel minder niveau? En dan heeft de trainer het gedaan? Dat is alsof je Frank Boeijen verwijt dat het aan de teksten van zijn liedjes ligt terwijl de beste man gewoon onverstaanbaar bazelt in het Kronenburgse dialect van Nijmegen – waar ze overigens wél een fatsoenlijk elftal op het veld hebben staan. Trouwens, over verwijten gesproken: kan iemand mij – en al die andere zogenaamde kenners – uitleggen waarom het lijkt alsof de club geen idee heeft wat de nieuwe trainer moet kunnen en uitsluitend selecteert op basis van beschikbaarheid. Ik bedoel, wat is voetbaltechnisch de overeenkomst tussen Erik ten Hag, Mark van Bommel en René Hake? Ze waren alledrie beschikbaar, ze zijn alledrie gevraagd en ze hebben alledrie geweigerd. Dan krijg je toch het idee alsof je zit te kijken naar een voetbalvariant op die datinghorror van B&B Vol Liefde met ingehuurde B-acteurs waar de ‘romantische klik’ ontbreekt. Daar sturen ze een griezelige look-a-like van Arie Boomsma het Surinaamse regenwoud in voor zijn eigen Expeditie Robinson met zeven botergeile billenknijpertjes en hij voelt van alles, maar geen ‘romantische klik’. Hoe geloofwaardig ben je dan? En wat moeten we met John van den Brom die we ons nog goed herinneren als de trainer van ADO die zich in 2011 na een overwinning op Ajax samen met zijn downeske aanvoerder Lex Immers gezellig te buiten ging aan ‘We gaan op Jodenjacht’ en daarna vooral veel Vitesse op zijn CV schreef wat bij de afdeling externe betrekkingen van de harde kern ook geen aanbeveling is. En toch schijnt hij dus De Vierde Man bij FC Twente te worden. De Vierde Man, zo heette ook een boek van Gerard Reve. Geweldig boek. Mooie film ook, maar wel met een gruwelijk einde allebei.
Copyright Peter Bonder.