Oeuvreprijs
Met de uitverkiezing van Sem Steijn in de selectie van het Nederlands Elftal heeft bondscoach Ronald Koeman definitief het laatste restje van zijn toch al discutabele geloofwaardigheid verspeeld. Hij valt hiermee van het wankele voetstuk dat hem nog enigszins op de been hield en ook dat is hij nu dus voorgoed kwijt. De nieuwe aanvoerder van Feyenoord werd in het vorige seizoen als middenvelder van FC Twente met een royale voorsprong afgetekend topscorer van de Eredivisie en hij zou met die unieke status in elk normaal beschaafd voetballand gegarandeerd een plek in de nationale elite verdiend hebben, temeer daar hij bij een club speelde die een fraaie Europese campagne na de winterstop liet volgen door een troosteloze serie van mindere resultaten en in de finale van de competitie uiteindelijk overal naast greep. Sem Steijn was in die duistere periode het enige lichtpuntje in de ploeg, sterker nog: hij voegde in de tweede seizoenshelft twaalf doelpunten toe aan de vorige twaalf om op een prachtig en uniek totaal van 24 te eindigen. Nogmaals: elke andere bondscoach waar ook ter wereld zou zo’n geoliede doelpuntenmachine maar al te graag in zijn keurkorps willen hebben, maar als je voor FC Twente speelt kom je bij Ronald Koeman kennelijk niet in aanmerking. Dan gelden andere maatstaven. Je moet bij voorkeur het shirt van Ajax (Taylor, Brobbey) of PSV (Veerman, Lang) dragen, maar Feyenoord (Wieffer, Geertruida) rekent hij ook goed. FC Twente? Niet interessant, kan niet wat zijn. Enschede? Regional-Liga, Gronau-West. Zo bleef het oorverdovend stil vanuit Zeist waar de keuzeheer van Oranje begin vorige maand nog wel werd onderscheiden met de Eredivisie Oeuvre Award ‘vanwege zijn verdiensten voor het Nederlandse voetbal’. Huh? Vanwege zijn verdiensten in de vorm van talrijke en ongetwijfeld riante afkoopsommen komt hij eerder in aanmerking voor een erelidmaatschap van de ‘Aad de Mos Club’. Laten we zijn carrière als trainer eens nader onder de loep nemen en kijken wat zijn belangrijkste wapenfeiten in het voordeel van het Nederlands voetbal moeten voorstellen.
Sinds 2001 moest hij voortijdig weg bij Vitesse, nam hij ontslag bij Ajax, verliet hij PSV tussentijds voor Valencia waar hij het nog geen half seizoen uithield, werd hij bij AZ in de winterstop gedropt, kwam hij bij Southampton en Everton ook al nauwelijks serieus aan de bak en pleegde hij in 2020 desertie door zijn ontijdige escape van het Nederlands Elftal naar Barcelona waar hij na ruim een seizoen alweer weg moest vanwege teleurstellende resultaten om weer een jaar later terug te keren in Zeist waar ze niet wisten hoe gauw ze zijn schandelijke vaandelvlucht met de mantel der liefde moesten bedekken. Wisselgeld is een belangrijk betaalmiddel in de voetballerij en bij de KNVB weten ze daar met hun bekrompen principes, beperkte wereldbeeld en bedenkelijke opvattingen alles van. Zo maken ze pijnlijk duidelijk wat ze eigenlijk met die ‘verdiensten’ bedoelen en hebben ze met Ronald Koeman precies de gewillige, lamlendige en slijmerige werknemer in dienst die ze graag willen, maar dat maakt hem nog geen te onderscheiden ambassadeur van ons nationale voetbalgezicht. Het is al met al een wonder dat de KNVB nog steeds het predikaat ‘Koninklijke’ mag voeren. Zie ook technisch directeur Nigel de Jong en zijn lasterlijke argumentatie voor het ontslag van damesbondscoach Andries Jonker. Zie ook secretaris-generaal Gijs de Jong en zijn schaamteloze lobby in de kruiperige pantoffeldiertjesdiplomatie voor het criminele WK in Qatar. Zie ook het zielige machtsvertoon in het onwaardige gesol met de spelers, werknemers en supporters van Vitesse – overigens bepaald niet mijn favoriete voetbalclub. Waarmee we de pointe van deze column bereikt hebben, namelijk dat u uit de strekking van dit verhaal niet mag opmaken dat ik Sem Steijn zijn eventuele debuut in Oranje misgun nu hij voor Feyenoord voetbalt. Integendeel, mag ik wel zeggen: óók ex-spelers van FC Twente hebben bij mij altijd een streepje voor. Zij het liever onder een andere bondscoach. Maar dat had u waarschijnlijk al wel begrepen.
Copyright Peter Bonder.