Teringleider
Geoefende liplezers hebben de hardnekkige geruchten bevestigd dat VVD-kamerlid Eric van den Burg in de pauze van een debat fractievoorzitter Esther Ouwehand van de Partij voor de Dieren ‘stom kutwijf’ heeft genoemd waarna hij NSC-parlementariërs voor ‘teringlijders’ uitmaakte. Hij verklaarde deze emotionele uitbarstingen met de uitleg dat hij die dag niet goed in zijn vel zat: ‘Collega’s zeggen de ergste dingen. Dat ik een genocide vergoelijk en bloed aan m’n handen heb. Ik krijg ook veel foto’s van dode kinderen opgestuurd. Dat gaat je allemaal niet in de koude kleren zitten’. Niettemin gaf hij ruiterlijk toe de bewuste woorden te hebben gezegd en had hij er veel spijt van: ‘Je hoort je netjes te gedragen, en dat heb ik niet gedaan. Ik was gewoon een sukkel’. Wacht even: wie is hier de sukkel? Wat zit die man nou te janken? Kamerleden van andere partijen maken hem de meest grove verwijten en dan zou hij niets terug mogen zeggen? Is zwijgen nu ineens het nieuwe normaal? Is dat de reden waarom we niet hoefden te weten wat er in de ministerraad aan lelijks gezegd is over Nora Achahbar, de NSC-staatssecretaris die zich vanwege haar Marokkaanse achtergrond niet meer veilig voelde bij haar mede-bewindslieden in het kabinet? Zijn we daarom zo ongevoelig geworden voor het permanente geloei van Geert Wilders (knettergek, spuugzat, zakkenvullers, nep-parlement, D66-rechters, haathutten, heimweeschotels, tuig van de richel) dat we dat gewoon van ons laten afglijden? Of gaat het ook in de politieke confrontatie vooral om de non-verbale communicatie, zoals in de dierenwereld? Is het wat je juist niet zegt? Een week na de scheldpartij van de VVD’er werd in Rotterdam een man door twee American Bully’s doodgebeten. Op de radio hoorde ik een kynoloog uitleggen dat een hond zich uitgedaagd voelt als je naar hem staart. Hij vertelde er niet bij wat er kan gebeuren als je twee honden tegelijkertijd aankijkt, maar het gruwelijke resultaat laat zich raden. Nee, dan heeft Marco Kroon het beter begrepen. De majoor bij de Koninklijke Landmacht, sinds 2009 vanwege heldhaftig optreden in Afghanistan trotse drager van de Militaire Willems-Orde, heeft zich met een hondenfluitje gemengd in de discussie over Syrische jongeren die de afgelopen tijd betrokken waren bij geweldsincidenten in de binnenstad van zijn woonplaats Den Bosch. ’s Lands hoogst onderscheiden officier, tevens erkend ervaringsdeskundige op het gebied van wapenbezit, wildplassen en wangedrag, draaide er niet om heen: ‘Het gaat hier om buitenlands geteisem en schorem van het ergste soort. Dit tuig is enkel en alleen uit op ruzie, ellende, chaos en vernieling. Deze asociale groep ‘logees’ lacht onze enorme Nederlandse gastvrijheid weg en bespuugt letterlijk en figuurlijk met hun gedrag onze vlag, terwijl ze nog steeds gewoon op onze kosten ‘te gast’ zijn’. Kijk, sukkel Van den Burg, zo doe je dat. Geen gejammer van ik had m’n dag niet. Geen excuses voor de bühne. Gewoon recht voor je raap zeggen wat je er van vindt. Daar win je stemmen mee en als je wint heb je vrienden. En natuurlijk waren de fans van Marco Kroon het helemaal met hem eens. Ik kan me zelfs voorstellen dat velen van hen in hem een nieuwe leider zien. En, geen misverstand: dat mag, maar dan mag ik hem ook een teringleider vinden.
Copyright Peter Bonder.