Tussenjaar
Beste Ariaan. Ja, ik weet dat je eigenlijk Ariane heet, maar ik las dat je ouders je ‘Ariaan’ noemen. En nee, ik besef dat je van koninklijken bloede bent, maar ik weiger een achttienjarige met ‘u’ aan te spreken. Wat lees ik nou, joh? Je neemt een tussenjaar om ‘te werken en te reizen’? Weet je wel wat dat is, werken? Ja, reizen, dat kunnen jullie wel, dat heeft die ouwe Bernhard er wel ingeramd. Die had op Soestdijk een eigen vleugel voor al zijn Nederlandse maîtresses, maar hij had er ook nog een paar in het buitenland en die moesten natuurlijk ook bezocht worden. Oh, dat noemen jullie ‘werken’? Maar meisje, ben je daar niet veel te jong voor? Je hebt er net vier jaar middelbare school in Den Haag op zitten, met twee jaar op zo’n schofterig dure societykazerne in Italië, en dat was het, voorlopig? Kijk even naar je tante Laurentien. Die deed niet aan tussenjaren, die ging als de brandweer aan één stuk door: (1984) Baccalauréat A aan het Lycée Français in Tokio, (1986) Geschiedenis aan de Rijksuniversiteit Groningen, (1989) Bachelor Politieke Wetenschappen aan het Queen Mary College van de University of London, (1991) Master of Journalism aan de University of California in Berkeley, USA. Ja, dat zou je niet zeggen hè, als je deze foto ziet waarop ze meeloopt in de carnavalsoptocht van Bloemendaal.

Die gast links is je oom Constantijn, die doet iets in innovaties, start-ups en new business. Ja, dat deed die ouwe Bernhard ook, innovaties, maar dan vooral in het horizontale relatiemanagement. Dan kwam ie thuis met z’n zoveelste nieuwe start-up en dan kon de RVD weer een interessant persbericht schrijven over zijn new business als ons voornaamste exportproduct. Vind je het gek dat Juliana al om tien uur ‘s ochtends aan de sherry zat en terugkwam als glasbak voor Beatrix naast de rhododendrons op het bordes van Drakensteyn? Maar goed, we hadden het over jouw tante Laurentien. Daar kun je een voorbeeld aan nemen, Ariaantje. Wat die allemaal niet doet om onze kinderen aan het lezen en schrijven te krijgen zodat ze mee kunnen denken en beslissen over de oplossing van maatschappelijke vraagstukken. Ken je House of Hi? Dat is een door haar opgerichte ‘social enterprise die vanuit menselijke inzichten tot vernieuwende oplossingen komt’ en dan krijg je dit: ‘House of Hi adviseert organisaties en bedrijven als hun medewerkers even wat tekort schieten op het werkveld, bijvoorbeeld de omgang met andere collega’s of hoe variatie op het werkveld kunnen brengen. Deze eerste dialoogsessie ging daar over: hoe komt er meer diversiteit op de werkvloer en waarom is die er (bijna) niet. Er werden vragen gesteld als wat heb jij nodig om jezelf te zijn bij je werkgever, wat wil je dat je werkgever moet weten en als laatst waardoor denk je dat er diversiteit is en waar gaat het volgens jou over. De vragen die aan de muur hingen konden beantwoord worden door op een plakkertje te schrijven en dat erbij te plakken’. Kijk, Ariaan, dat is koninklijke diepgang, royale expressie, vorstelijke allure. Wat jammer dat jij dat allemaal laat lopen met je ‘tussenjaar’. Maar weet je wat? Misschien kun je eens kijken naar dat andere pretpakket van Laurentien, My Lima Lima, waarin ze samen met je nichtje Eloise luxe tweedehands kleding verkoopt voor het goede doel. Als ik het armoedige roestbruine burgerpakje zie dat je met Koningsdag in Emmen droeg dan kun je wel wat nieuws gebruiken. Waarschijnlijk krijg je wel korting, maar denk erom: altijd het bonnetje goed bewaren. Dat vergat die ouwe Bernhard ook nooit (zoek het maar op: Lockheed). Nou Ariaantje, veel plezier met je ‘tussenjaar’. En als het er twee worden, geen enkel probleem. Niemand die het opvalt.
Met republikeinse groet.
Copyright Peter Bonder.