Beschaafd
In deze tijden van lange tenen en korte lontjes is het raadzaam om de NPO-documentaire ‘Pim Fortuyn On-Hollands’ helemaal af te kijken. Uit de acht delen komt het beeld naar voren van een man die met de beste bedoelingen een massale ontwikkeling in gang zette die hij zelf eigenlijk helemaal niet wilde, maar door het gehaaide stropdassensyndicaat van de gewetenloze vastgoedmaffia als lucratief verdienmodel tot op het bot werd uitgebeend. Het ging de Harry Mensjes helemaal niet om ‘Pimmetje’ met z’n malle streken en z’n maffe hondjes, dan hadden ze ‘m net zo goed Prins Carnaval kunnen maken, nee: ze zagen in de joviale professor de nuttige idioot die ze goed konden gebruiken voor hun snode plannen met de verrechtsing van Nederland. Als je goed kijkt zie je de angst in de ogen van een doodsbange politicus die tegen wil en dank op het schild wordt gehesen – hoewel hij de schijn óók tegen had. Pim Fortuyn was megalomaan ambitieus (‘Ik word de minister-president van dit land’), uitgesproken openhartig (‘Ik zeg wat ik denk, en doe wat ik zeg’), duidelijk over migratie (‘Dit land is vol, nul asielzoekers erbij’) maar geil op jonge Marokkanen (‘Ik ga zelfs met ze naar bed, meneer de imam’). Van vrouwen moest hij niets hebben (‘Mens, ga naar huis, koken’) maar dat paste dan weer goed bij zijn nichterige image van what you see is what you get. Hij had zich niet senang gevoeld bij de racistische populisten van de PVV, de elitaire serieleugenaars van de VVD, de domme agropijpers van de BBB en de partijhoppende onbenullen van JA21. Hij zou zich dood geschaamd hebben voor een bijdehante druiloor als Joost Eerdmans die maar blijft claimen zijn politieke erfgenaam te zijn – wat hij niet was, niet is en nooit zal zijn. Wat hij van Frans Timmermans gevonden zou hebben? Ad Melkert 2.0? Rob Jetten? Wel een lekker ding? En, vooral niet te vergeten, hij was nog van de generatie die was opgegroeid met Hollandse waarden als normaal fatsoen, gewoon respect en beschaafd taalgebruik. Vergelijk dat laatste maar eens met de schandelijke manier waarop over migranten wordt gesproken. Neem alleen al de termen instroom, doorstroom en uitstroom, alsof ons land na 1953 opnieuw door een grote rampspoed van een enorme zondvloed getroffen wordt. Alsof we worden overstroomd door een aanhoudende vluchtelingengolf die moet worden ‘ingedamd’ dan wel ‘uitgesmeerd’ tot er een zeker ‘uitlekgewicht’ overblijft. Ik verzin dit niet, ik hoor het allemaal langskomen uit de beschaafde monden van onze beschaafde politici in onze beschaafde talkshows. Trouwens, over talkshows gesproken: het zou interessant geweest zijn om te zien hoe Pim Fortuyn het bij Vandaag Inside gedaan zou hebben. We zagen vrijdag hoe Geert Wilders zijn bekende riedel van weerzin, argwaan en bedrog mocht spuien in een weldadig schuimend bubbelbad van slijm, gelik en comfort. Pim Fortuyn zou zich op z’n zachtst gezegd verbaasd hebben: dat het nóg slaafser, nóg voorgekookter en nóg eenzijdiger kon dan bij die corrupte inteeltkliek van Harry Mens. Hij was die twee kuthondjes gewend, maar dit was andere koek. Dit was geen talkshow, dit was een failliete kennel met een lekkende kwijler, een pruttelende keffer en een gierende keeshond. En toen had hij het zeker geweten: dit land is niet meer te redden.
Copyright Peter Bonder.