Prinses Dilan
Prinsjesdag is behalve het hoogtepunt van onze democratie, of wat daar intussen nog van over is, ook de jaarlijkse catwalk van onze dames en heren politici. Vrijwel alle geachte afgevaardigden zetten dan hun beste beentje voor en halen letterlijk alles uit de kast om er zo potsierlijk mogelijk uit te zien. Niemand kan dat beter, venijniger en vileiner omschrijven dan modejournalist en liftestyle-goeroe Arno Kantelberg in zijn reportage voor De Volkskrant. Ze kwamen allemaal voorbij (het hele artikel leest u hier): Femke Wiersma met haar nieuwe ex, Aukje de Vries en haar uitwaaierende mouwzoom, Vincent Karremans als de Mooie Barend, Caroline van der Plas vierkant achter Israël in Delfts Blauw, Mirjam Bikker vol goede moed vroom verpakt in geometrisch optimisme, de heren van DENK namens de Nederlandse Dam- en Schaakbond en Dilan Yesilgöz in een blauw pak dat ze geleend had van Engelbert Humperdinck. Vooral de laatste verschijning trok veel bekijks, niet in het minst vanwege de glamourfoto die madame heurzelve op de socials plaatste:
Ze had het pak overigens wel geleend, maar niet van Engelbert Humperdinck. Nee, ze kreeg het kostuum mee van het chique VLVT Luxury Fashion House dat zichzelf op de eigen website als volgt afficheert: ‘Dé bestemming voor modebewuste vrouwen die luxe, verfijning en exclusiviteit waarderen. Onze focus op innovatie, persoonlijke ervaring en een voortdurend evoluerende collectie maakt ons niet alleen een winkel, maar een beleving. We blijven verrassen, inspireren en verbinden’. Even afgezien van het feit dat verbinden misschien meer iets is voor een EHBO-locatie dan voor een escalerende, distantiërende, polariserende, kortom niet echt verbindende VVD-politica: deze modezaak zit aan de Cornelis Schuytstraat in Amsterdam Oud-Zuid, met de bekende hoofdstedelijke arrogantie ook wel ‘Petit Paris’ genoemd, waar de kak niet alleen op de stoep ligt, maar ook gewoon op straat lóópt. De prijzen zijn navenant: voor de exclusieve designs van het Frans-Vietnamese fashion-icoon Barbara Bui rekent men exclusieve tarieven. Een satijnen shirt doet 589 euro, een velvet jack gaat voor 149 euro de winkel uit, voor een safari sweater moet 489 euro worden neergeteld en een zijden das strikt u er voor 135 euro. Kortom, alles voor de selectieve garderobe van de modale VVD-vrouw. Daar moet haar hardwerkende Nederlander flink voor buffelen, maar daar krijgt hij na 29 oktober dan ook veel voor terug. Echt, het lijkt wel een sprookje met al die gouden bergen. Nee, ik ga het h-woord hier niet noemen, maar kijk even wat langer naar dat plaatje en dan hoor je toch op de achtergrond iets met een kraakstem en een haakneus: knibbel knabbel knuisje, wie knaagt daar aan mijn hypotheekrente-aftrek-heilig-huisje?
Copyright Peter Bonder.