Erelid
Henk Kamp, ex-minister en erelid van de VVD, is een van de weinige Nederlandse politici die de dubieuze eer genieten om twee keer voor een parlementaire enquêtecommissie te hebben mogen getuigen. In 2023 moest hij zich verantwoorden voor zijn kwalijke rol in de toeslagenaffaire, een jaar eerder was hij aan de beurt vanwege zijn aandeel in de Groningse gaswinningsproblematiek. In beide gevallen kwam hetzelfde beeld naar voren: dat van een verstokte leugenaar die zijn eigen bijdrage aan alle ellende sterk bagatelliseerde, dat van anderen schromelijk overdreef en op beslissende momenten aan een acute aanval van spontane amnesie leed. Alles wat hij tijdens de verhoren in zijn voordeel te berde bracht, was gebaseerd op beeldvorming, aannames (‘logisch toch?’) en gevoelens vanuit de onderbuik ‘van wat er leefde in het land’. En zo trok hij zich niets aan van cijfers die hij van zijn ambtenaren kreeg, probeerde hij zijn zwetende geweten te sussen (wat nog knap lastig was omdat je daarvoor wel een geweten moet hébben) en maskeerde hij zijn lekkende geheugen met knetterharde ontkenningen van een boterzachte dubbelzinnigheid: ‘Het is zolang geleden, ik doe mijn best, maar weet niet alles’. De conclusie moet dan ook zijn dat Henk Kamp, gemeten naar zijn eigen maatstaven, een fraudeur is die tegenover twéé parlementaire enquêtes met verzonnen waarheden, gelogen verdachtmakingen en bedachte herinneringen iedereen heeft belazerd. Hij was nog wel zo slim om nét geen meineed te plegen, maar dat is geen verdienste, meer het aangeboren kenmerk van een geslepen bedrieger die van de leugen een gewoonte heeft gemaakt. Zo zat hij er ook weer bij aan de tafel van Pauw & De Wit waar het ging over de formatie die wat hem betreft (natuurlijk) over rechts moet gaan – waarbij hij radicale elementen als PVV, FvD, JA21 en BBB voor het gemak tot het ‘centrum-rechtse’ blok rekende en tegelijkertijd alle problemen afwentelde op de aanwezigheid van asielzoekers. Het was de bekende riedel van een vervelende zeikerd als het symbool van een partij die ons land de laatste vijftien jaar sinds Rutte-I heeft gegijzeld met politici die het met de waarheid niet te nauw nemen, van de premier zelf met zijn beruchte one-liner ‘Ik heb naar eer en geweten gelogen’ tot aan de huidige leidster met haar nareis-op-nareis-verzinsels. De partij ook die ons onder het motto ‘Liever met Bruin Rechts dan met Groen Links’ opzadelde met regeringspartners PVV en BBB in een kabinet van circus, cabaret en crisis. Het heeft zijn partijtje zoveel zetels gekost dat er zelfs een ex-ABN-Amro-bankier aan te pas moet komen om als nieuwe voorzitter een financiële schipbreuk te voorkomen, maar Henk Kamp zou het zo weer doen. En nou wil hij per se JA21 er bij hebben, de bruine hangplek van Pearle voor politieke statiegeldverzamelaars. En intussen maar blijven volhouden dat de dominees, de doctorandussen en de democraten van de PvdA zich met huid en haar hebben overgeleverd aan de bloeddorstige klauwen van een staatsgevaarlijke terreur-organisatie op maoïstisch-marxistische grondslag, tot de tanden toe bewapend met pro-Palestijnse pamfletten, Kalasjnikovs en manifesten. Henk Kamp is de reden waarom zoveel mensen zo’n grondige hekel hebben aan dat gedoe in Den Haag waar ze rustig vijftig dagen de tijd nemen om uit te vinden wat ze allang weten: dat de VVD de boel eindeloos gaat traineren. Het is niet voor niets de partij waarvan Henk Kamp erelid is.
Copyright Peter Bonder.