Gehakkietakkie
Vorige week zaterdag mochten de kleindochters bij ons de schoen zetten en een nachtje logeren. De volgende ochtend hadden we de grootste lol met de filmpjes van Takkie voor de Hema, echt ge-wel-dig leuk. Ik heb het niet voor u nagekeken, maar de kans is groot dat de makers hiervan behoren tot de incrowd van de jetset in het Amsterdamse reclamewereldje dat de laatste weken in het nieuws was vanwege de affaire rondom Hans Wijers. Voor degenen onder u die het niet hebben meegekregen: de ex-minister van D66 kwam in opspraak omdat hij tijdens een stevig besprenkelde haringkaakclinic van media-ondernemer Willem Sijthoff lelijke dingen over VVD-coryfee Dilan Yesilgöz had gezegd. Of juist niet had gezegd, maar zich niet meer kon herinneren dat hij het niet gezegd had laat staan tegen wie – zoiets, en dat maal tien bier. En het werd allemaal nog veel erger toen bleek dat hij over haar in een privé-appje het f-woord had gebruikt waarna hij onder het motto ‘Het waren twintig geweldige uren!’ als beoogd informateur van een nieuw te vormen kabinet het pand nogal bruusk, onverwacht bitter en vooral bijzonder voortijdig door de achterdeur moest verlaten. Erg pijnlijk allemaal, maar de vraag werd steeds duidelijker: voor wie eigenlijk? Eerst publiceerde NRC een rectificatie die meer mist opwierp dan helderheid verschafte, waarna Nieuwsuur en Café Kockelmann er ook een punt aan probeerden te breien voordat De Volkskrant er op zaterdag nog eens overheen kwam met een ‘reconstructie’ op maar liefst vijf (5!) volledige pagina’s waarvoor in totaal met zo’n veertig (40!) mensen is gesproken.
Het zegt veel, zo niet alles over de volslagen gekte die zich meester heeft gemaakt van een selectieve elite in het door open riolen omzoomde dolhuis dat Amsterdam heet en zich vrijwillig laat gijzelen door gekken met een grote bek, lange tenen en korte lontjes – wat je aan de hoeveelheid binnengesmokkeld vuurwerk in de Johan Cruyff Arena overigens niet zou zeggen. Geef mij maar Amsterdam, waar vrijheid verward wordt met anarchie, humor met Harry Vermeegen en rouwbeklag met vandalisme. Waar de emotie net zo echt is als het AI-haar van Davy Klaassen, het sentiment net zo vals als de holle echo in de Westertorensnik van Tante Leen en de incompetentie net zo schrijnend als in de Trêveszaal waar ook niemand de baas is terwijl ze in al hun lege ijdelheid denken dat ze zo niet het magisch centrum van de hele wereld in het algemeen dan toch zeker het dynamische hart van Nederland in het bijzonder zijn. Neem nou dat belachelijke verhaal in De Volkskrant (vijf kostbare pagina’s, ruim veertig keer hoor en wederhoor, een parlementaire enquête is er niets bij). Zou het iemand buiten die uitsloverige rondvaartbotenbrigade ook maar iets interesseren dat de deelnemers aan het inteeltpartijtje gezamenlijke uitjes plannen naar de après ski van Sankt Anton en de beau monde van Saint Tropez waar ze dertig euro per fluitje betalen voor hun favoriete uilenzeik dat ze thuis gratis kunnen tappen als ze hun glas even in de Brouwersgracht laten hangen? De smaak is hetzelfde en na tien consumpties merk je geen verschil meer, vraag dat maar aan Hans Wijers.
En daarmee zijn we terug bij waar het werkelijk om draaide: de voorkeur die de verachtelijke VVD-verrader van het verdachte D66-volk aan de dag legde voor een duivels complot met de gehate pro-Palestijnse afdeling Gaza van de PvdA moest koste wat het kost de nek omgedraaid worden, desnoods via een leugentje om bestwil in de vorm van een app uit de mouw. Vanwege zakelijke belangen, dwingende opdrachtgevers en particuliere motieven mochten de indieners van de overigens niet eens aangenomen Kati Piri-motie (om te stoppen met Israël van wapens te voorzien) onder geen beding meedoen, terwijl we de koekoekskuikens van Elon Musk niet hebben horen klagen over de net zo opmerkelijke Bente Becker-motie (moslims stalken om te screenen of ze wel aan onze westerse normen en waarden voldoen) die al even opmerkelijk wél door de ballotage van de Tweede Kamer kwam. Hé hybride reclameboys, dat riekt naar rechtse sympathieën, en dat mag hoor, maar doe er dan niet zo verheven sophisticated over, met je high brow tongue in cheek (ik weet ook niet wat dat betekent, maar het klinkt wel interessant). Ga leuke filmpjes met Takkie maken, en klassiekers als Cup-a-Soup, Centraal Beheer en Melkunie, dat kunnen jullie goed. Maar laat de grotemensenpolitiek aan de professionals over. Die hebben het daar al lastig genoeg mee.
Copyright Peter Bonder.