Teleurstellend?

6 januari 2026

VGZ is in omvang de tweede zorgverzekeraar van Nederland, met meer dan vier miljoen leden, een marktaandeel van bijna vijfentwintig procent, een positief resultaat over 2024 van tweehonderdvijftig miljoen euro en zeventig miljoen winst op aanvullende verzekeringen. Volgens het vakblad Marketing Tribune van 10 november wil de maatschappij met de campagne ‘Vernieuwen is vooruitkijken’ Nederlanders aan het denken zetten over de toekomst van de zorg. Een woordvoerder omschrijft het als volgt: ‘Zorgvernieuwing begint bij vooruitkijken. Om de zorg toegankelijk, betaalbaar en menselijk te houden is vernieuwing hard nodig. Door vernieuwingen in de zorg te stimuleren, helpt VGZ de zorg in Nederland vooruit. Niet pas als het te laat is, maar juist nu.’ Om deze boodschap over te brengen is Eva Eikhout ingehuurd, een presentatrice die is geboren met een zeer zeldzaam syndroom waardoor ze korte armen zonder handen en korte benen zonder knieën, maar wel voeten heeft. Ondanks deze handicaps beweegt ze zich vrolijk, vriendelijk en vrijmoedig door het leven. Bovendien gaat ze niet gebukt onder een gebrek aan zelfspot getuige de titel van haar pocket ‘Dit is geen boek van een meisje zonder armen en benen’ waarin ze openhartig, optimistisch en onverschrokken verslag doet van haar dagelijkse leven met fysieke beperkingen.

Eva Eikhout kan met al haar energie, enthousiasme en expressie dus als geen ander ondervinden hoe iemand zich moet voelen met een chronische aandoening. Zoals de 16-jarige Emma-Sophie Soek uit Wierden die te kampen heeft met hardnekkige hoofdpijn vanwege een verkleving van een slagader en een zenuw in haar hersenen. Omdat ze in Nederland is uitbehandeld is haar laatste hoop nu gevestigd op een Belgische professor die misschien een oplossing heeft. Het probleem is alleen dat ze de kosten daarvoor (dertienduizend euro) zelf moet betalen, want haar verzekeraar doet niet mee en houdt de hand op de knip. En die maatschappij heet VGZ, van het thema ‘vernieuwen is vooruitkijken’, weet u nog, en ‘niet pas als het te laat is, maar juist nu’? Nou, nu even niet, want de vernieuwers en vooruitkijkers komen voorlopig niet veel verder dan deze laffe pas op de veilige plaats: ‘We vinden het ontzettend verdrietig om te horen wat Emma-Sophie doormaakt. Chronische zenuwpijn heeft enorme impact op het dagelijks leven. We begrijpen ook dat deze uitkomst teleurstellend is’. Teleurstellend? Teleurstellend is het woord niet. Maar ze begrijpen het dus wel? Nee, ze begrijpen er juist helemaal geen bal van. Dat een ziektekostenverzekeraar met een winst van zeventig miljoen euro op de aanvullende verzekeringen een crowdfunding het vuile werk laat doen voor die luizige dertienduizend euro. Dat is niet teleurstellend. Dat is beschamend.